Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

wonderen bestaan

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar (17e zondag jaar B)

Af en toe gebeuren er bijzondere dingen. Soms zelfs meer dan af en toe. Je denkt aan iemand die je al langer niet gezien hebt en die ander belt jou dezelfde dag nog op.
Een gesprek met iemand op een feestje. Het klikt en je raakt aan de praat met elkaar over heel persoonlijke dingen. Het wordt een fijn gesprek waar je met plezier aan terugdenkt.
Bij een zieke op bezoek. Je vond het moeilijk om er naar toe te gaan, maar de ogen van de patiënt stralen. Ze geeft jou kracht en steun.
Ook kinderen doen wonderen. Hun openheid kan strak afgesloten grenzen tussen familieleden weer openbreken. Twee mensen ontmoeten elkaar opnieuw nadat ze allebei nogal wat meegemaakt hebben in hun leven. Ze krijgen nog de tijd om ook elkaar gelukkig te maken. Een kind wordt geboren, een tweeling zelfs, en dat na de laatste IVF behandeling. Het was de laatste kans, want zelfs de medische wetenschap moet haar grenzen erkennen. Ze worden geboren, een jongen en een meisje. Hoe wonderlijk. Een geschenk in de ogen van de ouders. Dat zeker!

Aan tafel met elkaar. Het gaat echt niet meer om wat er op tafel staat of hoeveel het is. De sfeer is goed en hartelijk.
Lief en leed wordt gedeeld.
Niet de maaltijd, maar het samenzijn, daar draait het om. Niet alleen brood en wijn genoeg maar vooral luisterende aandacht voor elkaar. Gezelligheid ook.
`Ze zullen eten overhouden`, staat er in de eerste lezing. Geef me een teken, dat je er nog bent, bidt de dochter op het kerkhof. Kijk, toevallig loopt er een eindje verderop een konijntje voorbij.
De rationalist zal zeggen: Alweer zo´n beest. De jager wil het beestje doodschieten, maar voor de dochter is het een teken van boven. Ze blijft haar leven lang de herinnering aan dat konijntje koesteren en het geeft haar troost. Het motiveert haar zelfs haar eigen kindje te laten dopen en het christelijk op te voeden.

Een weekendje aan zee gewoon in Nederland. 's Avonds nog even wandelen in dat leuke dorpje met dat haventje. Net buiten het dorp is het stil. Je kijkt over het meer en naar de dijk met daarachter de zee.
Avondrood, een rode gloed vanachter de wolken. Het wateroppervlak weerspiegelt de rode zonneschijn. Zo wonderlijk kan de natuur zijn. Je voelt je klein en nietig en voelt van binnen dat dit er niet zomaar kan zijn.

Ook Jezus straalt kracht uit. Zijn boodschap zet het leven van mensen op zijn kop.
De rijken zijn hun leven lang al gezegend, daarom prijst hij de armen gelukkig en de verdrietige en de eenzame en kwetsbare mensen.
Ze proeven zijn woorden. Voelen zich beter. Eten en drinken is er genoeg, want mensen delen samen. Als dat gebeurt, is er overvloed.
Ook in onze wereld waarin overvloed is aan graan en olie, maar ook tekort als we niet delen met elkaar.
De kracht van Jezus` boodschap verandert de wereld, verandert mensen, kan jou en U en mij veranderen, kan ons veranderen.
Er gebeuren lang niet altijd wonderen, want er is ook veel pijn en verdriet, er gebeuren rampen en er is oorlog.
Maar wonderen: ze bestaan wel. Als je ze ziet, als je ze wilt zien, en er oog voor hebt.

Joh. 6, 1/15
Daarna ging Jezus naar de overkant van het Meer van Galilea (ook wel het Meer van Tiberias genoemd).  Een grote menigte mensen volgde hem, omdat ze gezien hadden welke wondertekenen hij bij zieken deed.  Jezus ging de berg op, en ging daar met zijn leerlingen zitten.  Het was kort voor het Joodse pesachfeest.
 Toen Jezus om zich heen keek en zag dat die menigte naar hem toe kwam, vroeg hij aan Filippus: ‘Waar kunnen we brood kopen om deze mensen te eten te geven?’  Hij vroeg dat om Filippus op de proef te stellen, want zelf wist hij al wat hij zou gaan doen.  Filippus antwoordde: ‘Zelfs tweehonderd denarie zou niet voldoende zijn om iedereen een klein stukje brood te geven.’  Een van de leerlingen, Andreas, de broer van Simon Petrus, zei:  ‘Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen – maar wat hebben we daaraan voor zo veel mensen?’  Jezus zei: ‘Laat iedereen gaan zitten.’ Er was daar veel gras, en ze gingen zitten; er waren ongeveer vijfduizend mannen.  Jezus nam de broden, sprak het dankgebed uit en verdeelde het brood onder de mensen die er zaten. Hij gaf hun ook vis, zo veel als ze wilden.  Toen iedereen volop gegeten had zei hij tegen zijn leerlingen: ‘Verzamel nu de overgebleven stukken brood, zodat er niets verloren gaat.’  Dat deden ze en ze vulden twaalf manden met wat overgebleven was van de vijf gerstebroden die men had gegeten.  Toen de mensen het wonderteken dat hij gedaan had zagen, zeiden ze: ‘Hij moet wel de profeet zijn die in de wereld zou komen.’  Jezus begreep dat ze hem wilden dwingen om mee te gaan en hem dan tot koning zouden uitroepen. Daarom trok hij zich terug op de berg, alleen.