Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
stamp het zand van je voeten
[ vorige | lijst
| volgende ]
Auteur: Hans vd Laar (15e zondag jaar B)
U kent ze vast, die programma´s op TV waarin talent gezocht wordt. Dansers en danseressen, zangers en zangeressen, 'idols' en mensen met een 'x-factor', de beste koks en noem maar op. Je kunt het zo gek niet bedenken. Deze zomer allemaal in de herhaling ook nog.
Soms zie je trieste taferelen.
Deelnemers, die overtuigd waren van hun talent, worden door de jury genadeloos afgebrand en dikwijls nog terecht ook. Maar opvallend is wat er daarna gebeurd. Ze worden boos en verdrietig. Hun leven valt in duigen. Ze hadden zo gedacht, dat ze het helemaal zouden gaan maken. Die droom wordt wreed verstoord. De aftocht is dramatisch.
Tranen stromen de TV uit. Weer een illusie armer.
Amos de profeet uit de eerste lezing heeft ook een boodschap. Jahwe heeft hem gezegd naar Israël te gaan en daar Zijn naam bekend te maken. Maar hij wordt genadeloos onderuitgehaald door Amasja. Je mag hier niet profeteren.
Je hebt hier niets te zoeken. Maak dat je weg komt, ziener!. Daar staat Amos dan.
Met zijn hart en ziel vol van Gods woord wordt hij botweg weggestuurd. Hij blijft echter vol vertrouwen in de opdracht die hij van Godswege gekregen heeft. Geef nooit op! Dat mag je gerust zeggen.
Iets soortgelijks gebeurt in de tweede lezing, waarin Jezus zijn leerlingen twee aan twee uitzendt de wereld in om Gods rijk te verkondigen.
Jezus geeft hen ook nog een bijzonder advies mee. Je hoeft niets mee te nemen voor onderweg. Ga maar zoals je bent. En als ze ergens niet luisteren, ga daar dan weg en stamp het zand van je voeten. En zo gaan de leerlingen.
Ze zalven zieken en zijn mensen nabij, maar lang niet overal zijn ze welkom, want de boodschap van Christus staat haaks op die van de machthebbers. Die machtige jury is soms genadeloos, want ze hebben zelf veel te veel te verliezen. Hun eigen positie is in het geding. Jezus, zelf weet daar alles van. Hij zal zelf vervolgd worden, opgepakt worden, vastgezet en gekruisigd. Het advies aan zijn leerlingen is: als je ergens niet welkom bent stamp dan het zand van je voeten en ga daar weg.
Dat moet je wel kunnen!
Het is namelijk best moeilijk om afgewezen te worden of weggehoond, maar jezus zelf zegt, dat je jezlef niets hoeft aan te trekken van wat de mensen ervan vinden.
Je doet net als Amos en de leerlingen je best om Gods boodschap te verkondigen, maar je weet natuurlijk niet hoe die boodschap valt, of ze vrucht gaat dragen, of er bereidheid is om te luisteren. Als het niet valt, stamp dan het zand van je voeten en ga daar dan weg.
Ga uit van jezelf van het goede dat je in je hebt, van de waarde van je verhaal, van je ideaal, van je boodschap. En wat de grote massa zegt of wat de jury zegt en hoe zij reageren : "laat dat voor wat het is" zegt Jezus tegen Amos, tegen zijn leerlingen en tegen ons.
Misschien dat de komende tijd, als onze voeten op het strand staan of ergens in het mulle zand van duinen dichtbij of veraf, dat we dan ook wat los kunnen laten wat zo aan ons lijf gekleefd zat. Alles wat anderen vonden. Alles waarover anderen een veroordeling uitspraken. Misschien kunnen we dan ook het zand van de voeten stampen en ervan overtuigd blijven dat we het goede deden en doorgaan met leven, met de boodschap van Jezus met alles waar we voor staan thuis in onze parochie op het werk of waar dan ook.
Marcus, 7-13
Hij riep de twaalf bij zich en zond hen twee aan twee uit, en gaf hun macht over de onreine geesten. Hij droeg hun op niets mee te nemen voor onderweg, geen brood, geen reistas en geen geld, alleen een stok. Sandalen mochten ze wel dragen. ‘Maar,’ zei hij, ‘trek geen extra kleren aan.’ En ook zei hij: ‘Als jullie ergens onderdak krijgen, moet je daar blijven tot je verder reist. Maar als jullie ergens niet welkom zijn en de mensen niet naar jullie willen luisteren, moet je daar weggaan en het stof van je voeten schudden ten teken dat je niets meer met hen te maken wilt hebben.’ Ze gingen op weg en riepen de mensen op om tot inkeer te komen, en ze dreven veel demonen uit en zalfden veel zieken met olie en genazen hen.