Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

wolvenwachters

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (Roepingenzondag 3 mei 2009)

Aan vrijwel iedereen wordt voor langere of kortere tijd de zorg toevertrouwd over een of meer medemensen. De sporttrainer krijgt een hele ploeg onder zijn hoede, de leerkracht een klaslokaal vol, ouders een gezin, oppasmoeders- en vaders, grootouders voor kleinkinderen, verzorgsters en verzorgers voor zieken en bejaarden en kinderen die de krachten van hun ouders zien afnemen. Die taken worden en veel gevallen met grote inzet opgepakt in weerwil van degenen die er de kantjes vanaf lopen. Natuurlijk zijn er allerlei redenen om het te laten afweten: Er zijn sporttrainers die “m smeren zo gauw ze hun centen binnen hebben, leerkrachten die nog vóór de leerlingen op de fiets naar huis zitten, ouders en verzorgers die de waarschuwing krijgen om vooral ook aan zichzelf toe te komen. Maar als je hart voor je taak en de mensen hebt, haak je niet af als het moeilijk wordt, niet als de beloning uitblijft, niet als je tegenwerking ondervindt, niet als je uitgescholden wordt, niet als er geen einde aan lijkt te komen en zelfs niet als je eigen veiligheid en gezondheid wordt bedreigd. Natuurlijk moet je de eigen veiligheid en gezondheid zodanig in de gaten houden dat je de zorg zo lang mogelijk kunt uitoefenen, maar heel wat mensen in de zorg verleggen die zorg voor zichzelf wat naar achteren naar gelang de ander hun ter harte gaat.
Dat is in de lijn van Jezus Christus, die optrad tegen uitbuiters van misdeelde Joden. Hij kende de risico’s van een optreden in Jerusalem, hij wist dat hij met vuur speelde. Hij kon het echter ook daar niet laten om de booswichten aan te wijzen en om misbruiken aan de kaak te stellen. Wolven in schaapskleren waren en zijn er. Om aan zijn leerlingen duidelijk te maken waarom hij ondanks de verwachte tegenstand toch doorzette, hield hij hen de gelijkenis voor van de goede herder. De goede herder loopt niet weg voor de wolven. Hij gaat bij wijze van spreken zo ver dat hij zijn leven geeft voor zijn schapen. Om wolvenwachter te zijn, daar is moed voor nodig, wijsheid, inzicht en inzet.
Naar aanleiding van deze gelijkenis werden in kerkelijke kringen vooral pastoors en dergelijke ambtsdragers aangewezen als de herder per definitie. Het woord pastor is gewoon het Latijnse woord voor herder. De beminde gelovigen werd de rol van schapen toebedeeld. Mensen van deze tijd zijn niet meer zo schaapachtig en het komt mij voor dat Jezus niet elke volgeling  zorgbehoevende heeft gedacht.
De gelijkenis was bedoeld, als verklaring van Jezus’ eigen gedrag, als voorbeeld voor Jezus’ leerlingen, maar ook als voorbeeld en aansporing voor ons.
Roepingenzondag mag misschien ooit gedacht zijn om enkelingen uit te nodigen zich als wolvenwachters te willen aanmelden, als pastoor of iets dergelijks, en de rest schaap te laten zijn. Wij worden allemaal opgeroepen om bewaker te zijn tegen elke aanval van buiten, bewaker van degenen die ons voor korte of langere tijd zijn toevertrouwd, niet als schaap dus, maar als wolvenwachter, niet bang voor de risico’s.
Amen

Johannes 10,11-18
Jezus zei tegen de leerlingen: 'Ik ben de goede herder. Een goede herder geeft zijn leven voor zijn schapen. Maar een huurling, geen echte herder dus, als die een wolf ziet komen, laat hij de schapen in de steek en gaat ervandoor - het zijn zijn eigen schapen niet! - en de wolf overvalt ze en drijft ze uiteen. Hij is immers een huurling en bekommert zich niet om de schapen. Ik ben de goede herder: Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen Mij, zoals de Vader Mij Kent en Ik de Vader ken; Ik geef dan ook mijn leven voor mijn schapen. Ik heb nog andere schapen dan die uit deze hof. Ook voor hen moet Ik een herder zijn: één kudde met één herder. Daarom heeft de Vader Mij lief, omdat Ik mijn leven geef, om het daarna weer terug te nemen.
Niemand neemt het Mij af, Ik geef het uit eigen vrije wil. Daartoe immers heb Ik de macht, zowel om het te geven als om het terug te nemen. Dat is de opdracht die Ik van mijn Vader heb ontvangen.'