Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

kunst van het leven

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar (Pasen 2009)

Al dagen lang zaten ze om zijn bed. Zijn lichaam was broos en zwak geworden. Af en toe sloeg hij nog even zijn ogen op en keek met ogen die niet meer zagen, de ruimte in. Dat was alle contact dat nog bleef. Ze hielden zijn handen vast. Ze streelden hem. Ze zagen hem vechten voor elke ademhaling. Hij kan het leven niet loslaten, zei iemand en een ander zei: Hoe kan hij loslaten als wij voortdurend bij hem zijn en zijn handen en hoofd strelen.
‘Toen zei zijn vrouw: Pa het is goed zo …ga maar…
En alsof hij daarop had gewacht, blies hij zijn laatste adem uit. Het leven los gelaten.

Ons leven lang zijn we bezig met loslaten. Dat begint met de geboorte. Loskomen van je moeder. De band moet letterlijk en figuurlijk doorgeknipt worden en later dan ga je voor het eerst alleen naar school.
Misschien laat je zelfs je familie achter als je besluit te gaan emigreren. In elk geval groei je wel je ouderlijk huis uit en ga je op eigen benen verder. Soms moet je noodgedwongen loslaten. Je geliefde sterft. Je verliest je baan. Je relatie loopt stuk. Vrienden die je laat gaan of die jou laten gaan. Je moet loslaten of je wilt of niet, want als je blijft staren op wat voorbij ging, kun je niet verder, kun je niet opstaan, kun je niet leven. Het lijkt wel alsof ons een leven lang gegeven wordt om ons te oefenen in dat loslaten. En die tijd hebben we ook nodig, want eigenlijk zijn de meesten van ons toch vasthouders.

Petrus, één van de leerlingen is een vasthouder bij uitstek. Hij wil Jezus vasthouden, nooit loslaten, maar later wil hij ook zijn leven vasthouden en niet verliezen om die boodschap waarmee Jezus zijn hart raakte.
Petrus is misschien wel het uitgelezen voorbeeld van menselijke onzekerheid. Hij wil wel geloven, maar het is zo ontzettend moeilijk voor hem.
Loslaten is een levenskunst. Het gaat voor Petrus en voor ons allemaal met vallen en opstaan. Het kost verdriet en pijn, angst en onzekerheid..

Maar het houdt ook een belofte in. Loslaten biedt nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen, biedt zelfs nieuw leven over de grenzen van de dood heen.
Loslaten is misschien ook wel de kern van wat geloven is. Jezus roept mensen op zich te bekeren en eigenlij is het een oproep om los te laten; durven breken met een oud doods leven, waarin niets nieuws gebeurt.
Durven breken met liefdeloosheid. Durven vergeven is durven loslaten wat een ander jou heeft aangedaan en haat en wraak gevoelens opzij zetten en een nieuwe weg durven gaan: een weg ten leven!
Mozes leidde zijn mensen naar het beloofde land, maar ze moesten hun gewone leventje in Egypte loslaten en hoe lastig ze het daar ook hadden: ze wisten wat ze hadden, maar niet wat zouden krijgen. Het oude loslaten en nieuwe wegen gaan. Door de woestijn op weg naar het beloofde land.
En op Paasmorgen krijgt Maria Magdalena in de tuin van Jezus zelf te horen: Houd me niet vast…durf los te laten en ga je eigen weg van leven en geloof naar een nieuwe dageraad van de Schepping.
Pasen...dat is durven loslaten, durven opstaan uit alles wat in je leven dodelijk is. Pasen.…Dat is: mensen die opstaan en leven gaan Gods toekomst tegemoet. Op die weg wensen we U veel geluk. Zalig Pasen!