Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

iedereen zoekt U

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar

Afgelopen week had ik een gesprek met een beroeps brandweerman. Hij vertelde me over zijn werk. Over de emoties, die bij hem loskomen nadat hij iemand bevrijd heeft uit een brandend wrak; en over als dat niet gelukt is en er moet een overledene worden geborgen. Hij vertelde ook over een gebeurtenis een paar jaar geleden. Hij lag met zijn collega onder een auto bezig om iemand uit een wrak te halen en de dokter zei vanaf een korte afstand: Knip er dat been maar af. Vreselijk om dat te moeten doen. Dan worden er thuis heel wat tranen geplengd. Hij vertelde verder, dat hij die verminkte man later toevallig weer ontmoette. De onfortuinlijke een-benige man vertelde, dat hij al lang op zoek was geweest naar zijn bevrijder om hem te vertellen dat hij blij was dat hij nog leefde.
Een verhaal met een dubbel gevoel: verdriet en pijn maar ook dankbaarheid en het ligt zo dicht bij elkaar

In het evangelie zijn mensen ook op zoek naar hun bevrijder. Mensen zoeken naar Jezus, omdat Hij hun vertrouwen geeft en hoop als er voor gewone en kwetsbare mensen geen hoop meer lijkt te zijn.
Job zoekt naar bevrijding in de eerste lezing. Hij zoekt geluk, maar kan het niet vinden. De dagen rijgen zich aaneen en hij voelt zich van God en iedereen verlaten en wie gaat naar hem toe

Vandaag een feestelijke viering hier in de Antoniuskerk. Twee flinke koren hier aanwezig en we zingen samen en bidden samen en vieren straks de maaltijd van de Heer. Zo zoeken we samen God en we zoeken elkaar. Maar voor de mensen uit de Lidwinaparochie een dubbel gevoel. U voelt vast verdriet om de sluiting van de kerk straks in juni en natuurlijk voelen wij als voorgangers volop met U mee. Niemand sluit graag een kerk, waar mensen al zo lang bidden, houvast zoeken en door God en het evangelie van Jezus Christus geïnspireerd willen worden. We delen dat verdriet, maar soms moet je pijnlijke en verdrietige beslissingen nemen om door te kunnen gaan. Alleen maar afwachten tot het echt niet meer kan en er geen goede oplossingen meer gevonden kunnen worden… nee ….dat kan echt niet. De brandweerman staat voor een levenskeuze: een been eraf of een leven weg! Die keuze is nog vele  malen moeilijker maken dan de beslissing en de keuze waar wij nu voorstaan, maar dat het pijn doet…dat is meer dan duidelijk. Dat voelt elke Lidwnaparochiaan, elke lidwinapastor, vrijwilliger en ook hier in de Antoniuskerk is daar begrip voor.
We gaan het tijdstip van de zondagse viering aanpassen. De één een halfuur eerder. De ander een half uur later want gedeelde pijn is minder pijn. Twee grote gemengde koren en een kinderkoor. Dat betekent vanaf juni elke zondag zang waardoor we onze verbondenheid met elkaar en God kunnen uitzingen. Geen hoofdkoor, of oudste rechten, maar gelijke plichten en rechten voor iedereen, voor koren en werkgroepen, voor bidders en werkers, omdat we allemaal op eigentijdse wijze God blijven zoeken en ons willen laten raken door de boodschap van Jezus zelf.
Soms staat een brandweerman voor moeilijke keuzes.
Soms staat een mens voor een moeilijke keuze. Soms staan parochies voor een keuze. Soms moet een kerk zich duidelijk uitspreken te staan voor mensen en voor gerechtigheid en laat dan nog maar eens officieel horen hoe je denkt over Jodenvervolging. We weten toch hoe de kerk daarover denkt. Kom laat nog eens horen dat we staan voor vrede gerechtigheid en vrede, tegen fascisme, nazisme, apartheid en wat al meer aan onrechtvaardigheid. We zijn toch op zoek naar die God die Liefde is. We zijn toch op zoek om Gods gezicht te zijn naar mensen toe zoals Job en ook naar de "Jobs"  van onze tijd.
Dan moeten we dat ook uitspreken …hier vandaag en zolang we kunnen in de Lidwinakerk en daarna …weer  hier, in een geloofsgemeenschap die met de boodschap van Jezus in zee wil gaan. Dat doen we dan in deze Antoniuskerk, die we nooit of te nimmer zullen opgeven, maar desnoods in een stalletje onder de sterrenhemel. We hopen en bidden dat U meedoet en dat Gods zegen er op mag rusten.

Marcus 1,29-39

Vanuit de synagoge ging Jezus regelrecht naar het huis van Simon en Andreas, samen met Jakobus en Johannes. De schoonmoeder van Simon lag met koorts op bed, en meteen spraken ze met Hem over haar. Hij ging naar haar toe, pakte haar bij de hand en liet haar opstaan. De koorts verliet haar en ze bediende hen.

's Avonds, toen de zon was ondergegaan, brachten ze allen bij Hem die ziek waren en die van de demonen te lijden hadden. Heel de stad was samengestroomd voor de deur. Hij genas vele zieken van allerlei kwalen, en Hij dreef veel demonen uit; Hij stond de demonen niet toe te spreken, omdat ze wisten wie Hij was. En in alle vroegte, het was nog nacht, stond Hij op, ging naar buiten naar een eenzame plaats en bleef daar bidden. Simon en zijn metgezellen gingen Hem achterna, en ze vonden Hem en zeiden tegen Hem: 'Iedereen zoekt U.' Hij zei hun: 'Laten we ergens anders heen gaan, naar de dorpen in de buurt, zodat Ik ook daar kan verkondigen. Want met dat doel ben Ik weggegaan.' En hij ging in heel Galilea in hun synagogen verkondigen en dreef de demonen uit.