Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

elkaar verheffen

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar (14 sept, kruisverheffing)

Mensen kunnen heel alleen zijn of ze kampen met een groot verdriet. We kunnen een zware last te dragen hebben of een flinke rugzak mee te torsen. Je kunt aan de grond zitten en geen gat meer zien. Mensen kunnen je enorm zijn tegengevallen, zodat je het vertrouwen in de mensheid verliest. Je kunt pessimistisch worden of depressief zelfs van alle oorlogen en geweld in de wereld
Het kruis van Jezus staat voor al dat leed. Het lijden van Jezus was een teken van verdriet, van pijn en van dood zelfs en op Goede Vrijdag staat dat kale lege kruis ook hier in de kerk centraal, als symbool van alle lijden, als symbool voor al dat verdriet.
Als je mensen spreekt die hun kindje willen laten dopen of als jonge stellen gaan trouwen in de kerk en je vraagt naar het waarom  dan zeggen ze dikwijls omdat we houvast zoeken.

Houvast. Dat woord houdt heel veel in. Vasthouden, beet houden,  houden van,  liefhebben, niet loslaten. Houvast heb je nodig op een smalle brug. Houvast heb je nodig in een grillig leven. Houvast heb je nodig als het allemaal niet zo goed gaat. Vandaar dat mensen veel meer bidden als het leven moeilijk is of zwaar dan wanneer het leven over rozen gaat.
Het volk van Mozes dat door de woestijn trekt – zo hoorden we in de eerste lezing- wordt moe en ongeduldig, want in de woestijn is het dor en droog en is het leven zwaar. Ook zij zoeken steun en houvast bij Mozes en Mozes richt een teken op. Het teken van een slang en als Mozes tot God bidt, zegt God tegen hem: Iedereen die ernaar kijkt zal in leven blijven. Iedereen die zijn ogen richt op dit teken van God zal de weg naar het leven weer vinden, zal het volhouden.

Nog steeds zoeken we steun, houvast als het leven moeilijk is en vandaag op nationale ziekendag denken we natuurlijk aan alle mensen, die er ziek zijn, chronisch ziek zijn, mensen voor beter worden geen optie meer is, denken we aan al die mensen die zich erg alleen voelen en waar ook van te lijden hebben. Natuurlijk zijn er ziekenbezoeksters die net zoals de verpleegkundigen van de thuiszorg of het ziekenhuis even de last verlichten. Maar zieken zijn 24 uren per dag ziek en er zijn nog zoveel uren om te piekeren. Wie tilt hen op, wie verheft hen uit de dagelijkse sleur. Wie neemt hen mee naar een schouwburg of naar een terrasje voor een kopje koffie. In het evangelie van deze dag staat dat God naar de wereld gekomen is om ons te redden, maar God heeft alleen onze handen, onze ogen en onze voeten. Wij kunnen het kruis van mensen verheffen door aandacht, liefde en zorg, heel concreet.
Het kruis wordt van een teken van pijn verdriet en dood tot een teken van leven als wij het kruis van mensen verheffen en lichter maken.
Het oude feest van  “kruisverheffing” zet ons aan het kruis van Christus te verheffen door er daadwerkelijk voor anderen te zijn, door te proberen het kruis van onze naasten lichter te maken. Wij zijn Gods ogen, Gods handen Gods voeten Gods hart en Gods gezicht. Nationale ziekendag is een dag om daar niet alleen aan te denken, maar om onze gedachten om te zetten in daden. Dat hoeven we niet alleen onze ziekenbezoekgroep te laten doen. Dat mogen we…dat moeten we al parochie samen doen. Goed voorbeeld doet goed volgen en zo tillen we onszelf de zieke, de ander en God zelf omhoog.


Joh. 3, 13-17
Er is toch nooit iemand opgestegen naar de hemel behalve degene die uit de hemel is neergedaald: de Mensenzoon?
 De Mensenzoon moet hoog verheven worden, zoals Mozes in de woestijn de slang omhoog geheven heeft,  opdat iedereen die gelooft, in hem eeuwig leven heeft.  Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.  God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door hem te redden.