Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

bedenktijd

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs

Als we iets kopen op afstand, b.v. via internet, e-mail of postorder hebben we rechtens 7 werkdagen om ons te bedenken om eventueel zonder opgaaf van redenen er vanaf te zien. Bij de koop van een huis hebben we 3 dagen. Bedenktijd is nodig gebleken, want we laten ons gemakkelijk verleiden tot een soms al te snelle beslissing. Een oproep tot medewerking aan een goed doel kan wel eens tot misverstand leiden; het doel kan wat minder goed blijken dan verwacht. Een politieke beslissing is gauw genomen, maar na korte tijd kan duidelijk worden dat de politieke partij een heel andere richting inslaat dan door de initiatiefnemers was voorgehouden. Zo ben je dan te grazen genomen. In het verleden hebben zelfs kerkelijke leiders er bij mensen op aangedrongen een snelle beslissing te nemen en achter hen aan te rennen, terwijl al gauw bleek dat er weer eens geweld moest worden gebruikt om een of ander duister doel te bereiken.
In het dagelijks leven worden we voortdurend aangespoord haastig iets te doen, te laten of te kopen, want “op is op”, de aanbieding “geldt alleen morgen”, “nu of nooit meer”. De wetgever probeert ons tegen onze overhaast te beschermen, maar de incassobureaus hebben het nog steeds druk om de centen te vangen van mensen die in de gauwigheid bij de neus zijn genomen.
Waarom hebben we zo’n haast? Omdat we de kans niet willen laten glippen om vrede, geluk, welvaart, welzijn, gezondheid enzovoorts binnen te halen, liefst meteen en wat we vooral niet willen meemaken: dat een ander het voor onze neus wegkaapt. Die woorden van Jezus Christus gaan steeds over geluk voor onszelf en de ander,nergens anders over: het zijn varianten en onderdelen waarmee wat Rijk Gods genoemd wordt opgebouwd.
In het evangelie van vandaag worden we om onze eigen bestwil tot een heel andere houding en aanpak uitgenodigd: Neem eens royaal bedenktijd. Jawel, als je dat probeert, zal men je dat uit het hoofd proberen te praten: “Wanneer iemand het woord van het Koninkrijk hoort, komt de boze en zal uit je hart roven wat daar in opkwam, wat daarin was gezaaid”. Die goede raad, dat woord, die boodschap van Jezus Christus, die altijd weer de weg wijst naar geluk voor hier en nu, voor onszelf en voor medemensen, daar kan van alles mee misgaan. We lazen een uitgebreide  beschrijving van kortstondig succes. Het wordt bloemrijk beschreven en ook nog eens duidelijk uitgelegd. Maar het Rijk van vrede en geluk is niet weggelegd voor snelle beslissingen en vluchtige conclusies. Het heeft rust en tijd nodig om te ontkiemen en tot volle bloei te komen. Wanneer wij in Jezus’ voetsporen iets goeds willen doen, een helpende hand uit steken, belangstelling en troost bieden, echt iets voor elkaar dan wordt ons aangeraden dat niet overhaast, maar wel overwogen te doen, zodat we er echt achter staan, maar het dan ook te doen.
Is dit een goede raad die massaal wordt of werd overgenomen? Zeker niet, maar het zit ‘m ook niet in de hoeveelheid, het grote aantal. Die duizendvoudige vrucht kan uit heel weinig, heel weinigen voortkomen. In goede etenswaar zit niet zo veel zout, maar het moet er wel in. Mensen die weloverwogen goed doen, zijn als het zout der aarde, onmisbaar voor het op smaak houden van onze samenleving. Dat wij die mensen mogen zijn.

Matteus 13,1-23
Op een dag was Jezus het huis uitgegaan en Hij zat aan een meer. Er stroomden zoveel mensen bij Hem samen, dat Hij in een boot ging zitten, terwijl het volk allemaal op de oever stond. Hij vertelde hun veel door middel van gelijkenissen:
'Een zaaier ging het land op om te zaaien. En bij het zaaien viel er een deel op het pad, en de vogels kwamen het opeten. Een ander deel viel op de rotsgrond, waar het niet veel aarde had, en het kwam meteen op, doordat het geen diepe grond had. Toen de zon opkwam, verschroeide het, en doordat het geen wortel had, verdorde het. Weer een ander deel viel tussen de distels, en de distels schoten op en verstikten het. Weer een ander deel viel in goede aarde en leverde vrucht op: honderdvoudig, zestigvoudig, of dertigvoudig. Wie oren heeft, moet horen.' De leerlingen kwamen Hem vragen:'Waarom spreekt U tot hen in gelijkenissen?' Hij gaf hun ten antwoord: 'Jullie is het gegeven de geheimen van het koninkrijk der hemelen te verstaan, maar hun niet. Want aan degene die heeft, zal gegeven worden, en wel overvloedig. Maar aan degene die niet heeft, zal zelfs ontnomen worden wat hij heeft. Hierom spreek Ik tot hen in gelijkenissen, omdat ze kijken en niet zien, luisteren en niet horen en begrijpen. In hen wordt de profetie van Jesaja vervuld, die zegt: Met uw oren zult u horen en niet begrijpen, met uw ogen zult u kijken en niet zien. Want het hart van dit volk is verhard; met hun oren luisteren ze slecht en hun ogen houden ze dicht, opdat ze met hun ogen niet zien, en met hun oren niet horen, opdat ze met hun hart niet verstaan en zich bekeren, en Ik hen zou genezen. Gelukkig zijn jullie, omdat jullie ogen zien en omdat jullie oren horen. Want Ik verzeker jullie, veel profeten en rechtvaardigen hadden willen zien wat jullie zien en zij hebben het niet gezien, en hadden willen horen wat jullie horen, maar zij hebben het niet gehoord. Luisteren jullie dan naar de gelijkenis van de zaaier. Telkens wanneer iemand het woord van het koninkrijk hoort en het niet begrijpt, komt de boze en rooft weg wat in zijn hart is gezaaid. Dat is degene die op het pad is gezaaid. Die op de rotsgrond is gezaaid, dat is degene die het woord hoort en meteen met vreugde aanneemt. Hij is niet echt geworteld, hij is iemand van het ogenblik; als er dan onderdrukking of vervolging ontstaat vanwege het woord, komt hij meteen ten val. Die tussen de distels is gezaaid, dat is degene die het woord hoort; maar de zorgen om het bestaan en de begoocheling van de rijkdom verstikken het woord en hij blijft zonder vrucht. Die in goede aarde is gezaaid, dat is degene die het woord hoort en begrijpt en die draagt dan vrucht: de een honderdvoudig, de ander zestigvoudig, weer een ander dertigvoudig.' maar de zorgen om het bestaan en de begoocheling van de rijkdom verstikken het woord en hij blijft zonder vrucht.