Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

verwarring

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (3e zondag van Pasen)

Wie nog nooit een moment van verwarring heeft doorstaan kan zichzelf zalig prijzen. Wat er niet was kan nog komen. Stel u dan maar eens voor dat u met een fietsclub een toertje maakt over prachtige binnenwegen, maar na een paar uurtjes blijkt de wegenkaart zoek en geen routepaaltje te bekennen. Links of rechts of toch rechtdoor. . .Of het stadion zit vol, de aftrap is gedaan, maar ineens is de scheidsrechter zoek. Kijk dan maar eens naar de verwarring op de tribunes om nog maar niet te spreken over het speelveld. Wie nog nooit zoiets heeft meegemaakt zal nog wel eens beleven dat in de late avond plotseling de elektriciteitsvoorziening uitvalt . Soms is de verwarring van korte duur, maar als de politieke partijen elk afzonderlijk een andere kant opsturen als het gaat over maatschappelijk beleid, over de ziekenzorg, het openbaar vervoer, waarde en normen enzovoorts, dan kan de verwarring lang duren en blijft de vraag liggen: Hoe nu verder? Met geloof en godsdienst zitten velen in zo’n situatie. Weet iemand nog hoe ze dat vroeger oplosten; de stand van de zon of zo voor de fietsers. Hoe deden ze dat toen er nog geen scheidsrechters waren en in de die miljoenen jaren zonder elektriciteit. Het leven gaat door ook zonder politiek, maar het is behelpen en zo is het ook als het over geloofscrisis gaat.
De evangelies van na Pasen geven een verzameling van verhalen over verwarring onder de eerste leerlingen. De vrouwen bij het graf raken verward als ze daar niet vinden wie en wat ze er dachten te vinden. De apostelen raken verward als ze hun belevenissen vernemen. De apostel Thomas raakt verward als hij de verhalen van de anderen hoort over Jezus die hij persoonlijk aan het kruis heeft gezien en die vertellen dat Hij temidden van hen aanwezig was. Vandaag lezen we van twee leerlingen die het voor gezien hielden in Jeruzalem en hun verwarring uitspreken tegen een vreemdeling die met hen meeloopt naar  het dorpje Emmaüs. Ze leggen het uit: hun levensroute is weg, de leiding is zoek, ze zitten in het donker, het leven gaat wel door, maar het is nog minder dan behelpen.
Wat die vreemdeling in het verhaal van vandaag voorlegt om tot een oplossing te komen is zo vanzelfsprekend dat het verrassend is. Hij zegt: Kijk nu eens naar het verleden. Dat is bekend uit de geschreven Wet en Profeten. Daar wordt de richting naar het heden heel geleidelijk al aangegeven. Godsgeloof was er wel, maar dat werd van heel primitief toch stilaan steeds beter uitgezuiverd. Als je zo in verwarring bent grijp dan terug op de boodschap die is vastgelegd. Dat is voor ons dus de inhoud van het Oude en vooral Nieuwe Testament. Die twee leerlingen gaan met hun gezel aan tafel en herkennen het gebaar van jezelf breken en delen, zoals ze het hebben meegemaakt vlak voor Jezus’ dood. Ze herkennen die samenvatting van alles wat ze van Jezus gehoord en gezien hadden, ze herkennen Hemzelf. De routebeschrijving is er nog, de leider, zij het niet meteen herkenbaar ook, de inspiratie dus ook. Dan rennen ze terug naar de groep en worden bevestigd en bevestigen dat de verwarring voorbij is.
Wat ons hiermee wordt voorgehouden is alweer heel eenvoudig. Wij verzamelen ons toch regelmatig hier rond die Blijde Boodschap zoals uit de H.Schrift gelezen en uitgelegd. Wij kunnen door ons samenzijn hier toch elkaar bevestigen en bevestigd worden in ons geloven en onze manier van leven aan de hand van Jezus’ woorden en daden en dit alles wordt volledig samengevat in wat wij hier doen: breken en delen, Jezus en zijn levenswijze ten voeten uit.
Wie de verwarring van die eerste leerlingen nooit heeft meegemaakt hoeft daar niet naar uit te zien, maar als ons of iemand die wij kennen die verwarring zou overvallen dan mogen we terugvallen op de boodschap en de gemeenschap van Jezus Christus en de samenvatting daarvan in de Jezus-maaltijd die wij hier vieren. Amen
- - -

 Lucas 24,13-35
Op de dag dat het graf van Jezus leeg werd aangetroffen waren twee van de leerlingen op weg naar het dorp Emmaus, dat zestig stadiën van Jeruzalem ligt.
Ze spraken met elkaar over alles wat voorgevallen was. Terwijl ze met elkaar in discussie waren, voegde Jezus zelf zich bij hen en liep met hen mee. Maar hun ogen waren niet bij machte Hem te herkennen. Hij sprak tot hen: 'Waarover lopen jullie zo druk met elkaar te praten?' Met sombere gezichten bleven ze staan. Een van hen, die Kleopas heette, gaf Hem ten antwoord: 'Bent U dan de enige inwoner van Jeruzalem die niet weet wat daar de afgelopen dagen is gebeurd?' 'Wat dan?' vroeg Hij. Ze zeiden Hem: 'Wat er gebeurd is met Jezus van Nazaret. Hij was een profeet, machtig in woord en daad in de ogen van God en van heel het volk. Onze hogepriesters en leiders hebben Hem overgeleverd om Hem ter dood te laten veroordelen, en ze hebben Hem zelfs gekruisigd. En wij hadden zo gehoopt dat Hij het was die Israël zou verlossen, maar inmiddels is het al de derde dag sinds dat gebeurd is. Wel hebben enkele vrouwen uit onze kring ons versteld doen staan.
Die waren vanmorgen vroeg naar het graf gegaan en toen ze zijn lichaam daar niet aantroffen, kwamen ze terug met het verhaal dat ze ook nog een verschijning hadden gehad van engelen die zeiden dat Hij leeft. Een paar van ons zijn toen naar het graf gegaan en het bleek ze te zijn als de vrouwen gezegd hadden, maar Hem hebben ze niet gezien.' Toen zei Hij tot hen: 'Wat zijn jullie toch onverstandig en traag van begrip als het gaat om het geloof in alles wat de profeten hebben gezegd! Moest de Messias niet zo lijden en dan zijn heerlijkheid binnengaan?'En Hij legde hun uit wat in heel de Schrift op Hemzelf betrekking had, te beginnen bij Mozes en alle Profeten. Toen ze bij het dorp kwamen waar ze moesten zijn, deed Hij alsof Hij verder wilde gaan. Maar met aandrang vroegen ze: 'Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag loopt al ten einde.' Toen ging Hij mee naar binnen om bij hen te blijven. Eenmaal met hen aan tafel nam Hij het brood, sprak de zegen uit, brak het en gaf het hun. Nu gingen hun de ogen open en ze herkenden Hem, maar meteen was Hij uit hun gezicht verdwenen. Ze zeiden tegen elkaar: 'Was het niet hartverwarmend zoals Hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons opende?' Meteen stonden ze van tafel op en gingen terug naar Jeruzalem; daar vonden ze de elf en hun metgezellen bijeen. Die zeiden: 'Waarachtig, de Heer is opgewekt, aan Simon is Hij verschenen.' Toen vertelden zij wat er onderweg was gebeurd en hoe ze Hem hadden herkend bij het breken van het brood.