Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
lichtpuntjes
[ vorige | lijst | volgende ]
Auteur: Hans vd Laar (3e zondag, voorbereiding 1e communie)
Sommige mensen zijn altijd negatief. Ze klagen en zeuren over het weer. Het is te nat, Het is te koud, het is te warm, de zon schijnt niet en als ie schijnt dan is er te weinig schaduw. Het sneeuwt nooit meer in Nederland en als het sneeuwt dan geeft het zo’n troep. En dat is alleen nog maar het weer. Maar ook de jeugd van tegenwoordig deugt niet. Vroeger was het veel beter, maar praat je over vroeger dan was het vroeger ook niks. In de krant lezen ze alleen negatief nieuws. Ze zeggen ook dat niemand iets voor een ander meer over heeft, maar als er een collectant aan de deur komt dan klagen ze dat er vorige week ook al een kwam. Op het werk deugt het ook niet. De stress is veel te hoog en de druk te groot. Collega’s zijn nooit geen vrienden, maar opgedrongen medewerkers. De baas doet het nooit goed. Het salaris altijd te laag. En ook de kerk is niks. Die paus en bisschoppen deugen niet. De plaatselijke kerk schooit te veel om geld. De pastor die zie je nooit en ik kom niet meer naar de kerk want thuis kan ik net zo goed bidden, maar of dat laatste wel eens gebeurd….?
Je hebt mensen voor wie het altijd donker is. Die nooit geen licht zien en ik moet zeggen: Dat is een treurig bestaan.
Van de week was ik op bezoek bij een echtpaar. Zij is ernstig gehandicapt al heel lang en heeft altijd veel pijn. Lang heeft haar man voor haar kunnen zorgen, maar nu heeft hij kanker en in het ziekenhuis geven ze hem weinig kans. Natuurlijk was er verdriet ze vertelden tegen mij dat ze zich ook veel zorgen maakten over hoe het allemaal moest. Maar tijdens het gesprek hebben we ook gelachen over ieders eigen wijsheid, hebben we gesproken over hoe vaak het toch ook heel fijn was om bij elkaar te zijn. Ik heb later in onze kapel een lichtje voor ze opgestoken in de hoop en in het vertrouwen dat God heel dichtbij hen mag zijn. Zo kan het ook. Mensen met hoop en vertrouwen ondanks dat het leven soms ook erg moeilijk is.
Jesaja een profeet die leefde al ver voor Jezus zag in zijn omgeving ook dat sommige mensen er niks van bakten: alleen maar bezig met zichzelf.
Hij zegt: Ze dwalen in het donker. Maar Jesaja is ook iemand die hoop vertrouwen en geloof heeft en daarom zegt hij ook: Over alle mensen voor wie het zo donker is, gaat een stralend licht op. Met andere woorden. Best mensen, beste jongens en meisjes: blijf het licht zien. Blijven geloven dat het licht van God zal schijnen en doe er zelf aan mee om voor jezelf en voor anderen dat licht te laten schijnen. Zo’n heel oude tekst uit de Bijbel met een blijde en lichtende boodschap voor vandaag.
Jezus in het evangelie doet er nog een schepje bovenop. Hij zegt tegen zijn vrienden. Ik heb jullie nodig. Ik wil van jullie geen gewone vissers maken, maar vissers van mensen en dat beste communicanten van dit jaar , beste allemaal..en dat zegt hij ook tegen ons. Hij vraagt ons het licht van God te laten schijnen. Hem te helpen om er voor anderen te zijn en zeker voor hen die het moeilijk hebben. Jezus met zijn eenvoudige boodschap vraagt ons allemaal zijn helpers te worden. Dat is niet altijd zo gemakkelijk, maar samen met zijn allen kunnen we proberen een lichtpuntje te zijn voor andere mensen, voor de mensen dichtbij ons, voor onze ouders, onze familie voor de buren en de kinderen op school en voor mensen wat verder weg in onze parochiegemeenschap, en nog verder zelfs een lichtpuntje voor mensen in de wereld die het heel moeilijk hebben omdat ze echt niets hebben, omkomen van honger en dorst en ziek zijn zonder medicijnen. Jezus vraagt: wil jij mij helpen. Wil je ook mee vissen op mensen, helpen om de wereld een ietsje beter te maken. En ik hoop en bid dat jullie dat wij dat U en ik en heel veel mensen meer zeggen en blijven zeggen. Ja ik doe mee. Gods licht dichtbij mensen brengen. Daar sta ik voor. Amen.
Matheus 4,12-23
Toen Jezus hoorde dat Johannes gevangengenomen was, week hij uit naar Galilea. Hij liet Nazaret achter zich en ging wonen in Kafarnaüm, aan het Meer van Galilea, in het gebied van Zebulon en Naftali. Zo ging in vervulling wat gezegd is door de profeet Jesaja: ‘Land van Zebulon en Naftali, gebied aan de weg naar zee en aan de overkant van de Jordaan, Galilea van de heidenen, luister: Het volk dat in duisternis leefde, zag een schitterend licht, en zij die woonden in de schaduw van de dood werden door het licht beschenen.’ Vanaf dat moment begon Jezus zijn verkondiging. ‘Kom tot inkeer,’ zei hij, ‘want het koninkrijk van de hemel is nabij!’
Toen hij langs het meer liep, zag hij twee broers, Simon, die Petrus genoemd wordt, en zijn broer Andreas. Ze wierpen hun net uit in het meer, het waren vissers. Hij zei tegen hen: ‘Kom, volg mij, ik zal van jullie vissers van mensen maken.’ Ze lieten meteen hun netten achter en volgden hem. Even verderop zag hij twee andere broers, Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en zijn broer Johannes. Ze waren met hun vader in hun boot bezig met het herstellen van de netten. Hij riep hen en meteen lieten ze de boot en hun vader Zebedeüs achter en volgden hem.
Hij trok rond in heel Galilea; hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws van het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal onder het volk