Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

beheersen of toch bewaren

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar (startviering Antoniuskerk, 22e zondag)

• Er moeten meer snelwegen komen, want we moeten vooruit.
• De scholen moeten de kinderen tot ´s avonds laat opvangen, want we moeten werken.
• We moeten een etentje regelen want de baas komt eten en we moeten promotie maken.
• Buitenlanders moeten maar wegblijven ze pikken onze baantjes in.
• Buitenlanders moeten nu komen, want er is niemand om het vieze werk te doen.
• De winkels moeten elk uur open zijn, want we moeten altijd terecht kunnen.
• De parochie moet doen wat ik wil.
• Het koor moet maar zingen, want ik heb ze nodig.
• Ik wil een CD; het koor moet zijn mond maar houden.
• Ik moet een uitvaartdienst, maar het mag niet over God gaan.
• Het moet op mijn manier want ik ben de baas.

Zo da´s duidelijke taal. Iedereen weet wat je wilt als je zo spreekt, maar of je daarmee de wereld redt….dat is maar de vraag.
In het boek wijsheid in de eerste lezing die werd voorgelezen is de openingszin de volgende: Wat je doet, mijn kind, doe dat met zachtheid en je zult meer bemind worden dan iemand die geschenken geeft…
En ook staat er: hoe hoger je staat des te kleiner mag je jezelf maken en je zult genade vinden bij de Heer. Hier in de kerk vinden we niet dat wij mensen het laatste woord hebben, maar buigen we en knielen we voor het Mysterie van het leven, voor de God, die Jezus onze Vader noemt. God die op welke manier ook de bron is van alle leven, van elk mens. Wij mogen de wereld bewaren in Zijn Naam. Niet op onze eigen condities en voorwaarden, maar op de zijne. Niet beheersend, maar bewarend.
In het evangelie gaat Jezus daarop door. Neem niet de eerste plaats, neem niet de beste plaats, maar stel je bescheiden op. Dat wil niet zeggen, dat je er zelf niet mag zijn, maar je wordt zelf groter door afstand te nemen van je positie of je macht.
Dat leert ons veel over hoe we parochiegemeenschap, hoe we kerk mogen zijn. Natuurlijk willen we ons geloof uitdragen. Ons geloof in God die voor ons zorgt als wij mensen zorgen voor elkaar. We mogen ons leven uit handen geven als we elkaar willen dragen. Dat klinkt tegenstrijdig, maar dat is het zeker niet. Misschien is het wel een heel goed advies te luisteren naar wat God van ons wil. Misschien moeten we het wel nog meer stil maken in onszelf en om ons heen om de stem van God te verstaan in de stilte hier in de kerk, in ons stil gebed en in ons verstillend gezang. Geen grote plannen van dit moet en dit ook en nog veel meer, maar een luisterend oor voor wat er op onze weg komt
Dan moet je het natuurlijk niet te druk hebben, want als je alleen maar verder raast, kun je niet horen wat anderen, wat God, wat de stilte, wat de natuur, wat ons hart ons te vertellen heeft. Ogen en oren open houden. Da’s misschien een mooie opdracht om mee naar huis te nemen of gas terugnemen om weer verder te kunnen gaan. We willen het zo graag  mensen naar de zin maken, maar we mogen er van overtuigd zijn dat we zelf een heel goede boodschap te verkondigen hebben, die we in alle bescheidenheid willen vertellen: het verhaal van Jezus, die zegt dat we er mogen zijn als kinderen van God, die zegt onze armen uit te strekken naar armen, kreupelen, gebrekkigen en blinden. Niet doen om er beter van te worden, maar om er meer mens van te worden. Niet om van alles te winnen of te verdienen, maar veel meer om te ontvangen . Misschien mag dit ons motto worden. We willen niet slopen, niet kapot maken, niet versnellen of verdienen, maar bewaren opbouwen, luisteren en ontvangen met ruimte in ons hart en hoofd voor de boodschap van Christus en zijn mensen.

Lucas 14,1.7-14
Op een sabbat ging Jezus bij een van de leiders van de farizeeën thuis eten; zij letten scherp op Hem. Omdat Hij zag hoe de genodigden de ereplaatsen uitzochten,
hield Hij hun een gelijkenis voor: Wanneer u op een bruiloft bent genodigd, ga dan niet op de ereplaats zitten. Misschien heeft de gastheer iemand uitgenodigd die belangrijker is dan u, en dan zal hij naar u toe komen en zeggen: "Sta uw plaats aan hem af." Vol schaamte moet u dan achteraan gaan zitten. Ga liever, als u ergens uitgenodigd bent, achteraan zitten. Dan zal de gastheer naar u toe komen en zeggen: "Vriend, kom meer naar voren." Dat zal een eer voor u zijn in het oog van al uw disgenoten. Iedereen immers die zich verheft zal vernederd worden, maar wie zich vernedert zal verheven worden.' Hij zei ook nog, nu tegen zijn gastheer:
`Wanneer u 's middags of `s avonds een feestmaal geeft, roep dan niet uw vrienden bij elkaar, of uw broers, of uw familie, of rijke buren. Die zouden op hun beurt uitnodigen, om iets terug te doen. Nodig liever, als u een feest aanricht, armen uit, gebrekkigen, kreupelen en blinden. Wat een geluk voor u dat zij er niets tegenover kunnen stellen. Want het zal u teruggegeven worden bij de opstanding van de rechtvaardigen.'