Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

bidden

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Gerard Oostveen (17e zondag, 29 juli 2007)

Eén gek kan meer vragen stellen dan honderd  wijzen kunnen beantwoorden. In dit gezegde wordt de leef- en denkwereld van strakke logica trefzeker op z'n kop gezet. Niets is wat het lijkt: er zijn grenzen aan wijsheid; en vragen stellen, veel vragen stellen, getuigt niet van onwetendheid, maar juist van verstandig inzicht. `Je kunt nooit genoeg vragen stellen', hoor ik een oude leermeester nog zeggen. Van vragen word je wijs, dat is zeker. Maar waar bidden louter en alleen verwordt tot een litanie van hebberig vragen, daar verdwijnt een vitale kern uit de krachtbron die bidden kan zijn.
`Heer, leer ons bidden', vragen de leerlingen aan Jezus. Blijkbaar hebben zij iets bijzonders gezien in de biddende Jezus. Het heeft indruk gemaakt, zoals Hij daar in gesprek was met God, die Hij heel innemend en overtuigd `Vader' noemde.
Zeker, dat maakt indruk. Mensen hebben een zeker vermoeden dat God oorsprong en toekomst is van alle leven en daarin al het aardse overstijgt, maar toch durven ze God heel intiem en heel nabij aan te spreken als vader, vriend, vriendin, tochtgenoot. Daar zit iets onbevangens in, iets ontwapenends. Die ver was, Die nooit gezien is, krijgt gezicht. Die onnoembaar is  ontvangt vele namen. In het bidden van Jezus is God die hoog in de hemelen troont, tegelijk ook vader, tegen wie je mag praten als mensenkind en aan wie je van alles mag vragen. Dat moet indruk hebben gemaakt.
Maar er is nog meer. Het gebed van Jezus is geen ordinair, zelfzuchtig en eigengereid vragen. In de eerste gebedsregel van het Onze Vader laat Jezus heel nadrukkelijk alle ruimte aan God, geeft Hij voorrang aan God  en aan wat van God is. De heiliging van de godsnaam en de komst van een nieuwe wereldorde in het Godsrijk  dat is doel van alle gelovig verlangen, hopen, bidden en smeken. Daarin gaat 'ik' over in 'wij' , overstijgt het geluk van mens en wereld het persoonlijke welzijn.
In het bidden van Jezus gaat de Ander voor, de Ander, die God is in elke denkbare verschijning, maar het meest toch te zien in mensen die naasten zijn. In het bidden van Jezus heeft de Ander altijd voorrang, de Ander die God is en zich laat ontmoeten in de vragende, kwetsbare, lijdende, genietende ander op onze levensweg.
En het sterke van die wijze van bidden is dat Jezus er zijn wijze van leven van gemaakt heeft. Wat Jezus bidt dat doet Hij ook. Waar zijn hart vol van is stromen niet alleen zijn mond, maar ook zijn handen van over. Met handen vol troost, liefde, brood en levenskans treedt Jezus de ander tegemoet. Wie zo leeft, verricht af en toe een wonder, wordt beetje bij beetje zelf een wonder. Dat heeft indruk gemaakt op de vrienden van Jezus die in zijn spoor willen doen en laten zoals Hij dat deed in bidden en werken.
Wie in bidden zoveel ruimte maakt voorde Ander, gaat als vanzelf open voor leven waarin andere mensen gedurig voorrang hebben in hun vragen en roepen. Wie zo bidt, die leeft aan het eigen genoeg voorbij en maat als vanzelf ruimte voor wat komen zal: brood en levenskans in overvloed voor allen die wonen in een nieuwe wereld waaruit de strakke logica geweken is voor oprecht bidden, waarin de Ander voorrang heeft.

Dat ons zo leven mag overkomen als een Godsgeschenk, tot eer van Gods Naam en tot geluk van mensen .

Lucas 11,1-13
Eens was Jezus ergens aan het bidden. Toen Hij opgehouden was, vroeg een van zijn leerlingen Hem: 'Heer, leer ons bidden, zoals ook Johannes het zijn leerlingen geleerd heeft.' Hij zei tegen hen: 'Wanneer je bidt, zeg dan: Vader, uw naam worde geheiligd, uw koninkrijk kome; geef ons elke dag het nodige brood en vergeef ons onze zonden, want ook wij vergeven ieder die ons iets schuldig is, en breng ons niet in verleiding.' Daarop zei Hij tegen hen: 'Stel dat je midden in de nacht naar een van je vrienden gaat om te vragen: "Vriend, leen me drie broden, want een vriend van me is na een lange reis bij mij aangekomen en ik heb niets om hem voor te zetten." Zou die ander daarbinnen antwoorden: "Val me niet lastig. De deur is al op slot en mijn kinderen en ik liggen in bed. Ik kan niet opstaan om ze je te geven"? Welnee, hij staat op en geeft je wat je nodig hebt; is het niet omdat je zijn vriend bent, dan toch vanwege je vrijpostigheid. Ik zeg jullie: vraag en jullie zal gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. Want ieder die vraagt, krijgt; wie zoekt, vindt; en voor wie klopt, zal worden opengedaan. Welke vader onder jullie zal zijn kind, als het om een vis vraagt, in plaats daarvan een slang geven? Of een schorpioen, als het om een ei vraagt? Als jullie dus, slecht als je bent, het goede weten te geven aan je kinderen, hoeveel te meer zal dan de hemelse Vader de heilige Geest geven aan degenen die Hem erom vragen.'