Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

smoesjes

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (1 juli 2007)

Kinderen zijn niet altijd enthousiast als ze horen dat het bedtijd is. Dan worden ze op hun manier soms heel creatief:”Nog even dat spel uit spelen, het is bijna afgelopen” , of : “nog even dat programma afkijken”. De creativiteit voor smoesjes groeit met de jaren. Scholieren die vaak te laat komen worden, voor wie het geloven wil, voortdurend door het noodlot getart: de buschauffeur deed alsof hij me niet zag staan; de politie moest zonodig mijn remmen en zo controleren; band slap of fietsensleuteltje weg; overweg dicht; de kat van de buurman moest uit een boom worden gered.

Met het volwassen worden groeit het gevoel voor verantwoordelijkheid en neemt het verlangen om daar onderuit te komen af. Dat is gelukkig bij velen het geval, maar ook bij veel mensen niet. Dan blijkt de creativiteit voor smoesjes te zijn meegegroeid en ze worden voortaan veel subtieler verpakt. Niet alleen de politieagent die bonnen moet uitschrijven zou dit kunnen toelichten, ook collega’s op het werk en de fiscus.

De pogingen om te ontsnappen wordt soms zoiets als een spel omdat het beroep op de verantwoordelijkheid naar de achtergrond is geschoven: waarom je hier maar 50 mag rijden is volkomen onbegrijpelijk; als je in minder tijd evenveel en goed doet als je collega’s, waar maken ze zich dan druk over; er zitten gaten in de belastingwet en als je dan niet gesnapt wordt is er dus niets aan de hand.

Maar lang niet alle verantwoordelijkheid kan zo maar worden weggeduwd. Hulpverlening aan medemensen die dat nodig hebben omdat ze nog jong zijn of oud, gebrekkig, minvermogend, ziek of weinig weerbaar, daar kan niemand zich van vrijpleiten. Wie daar niet onder valt mag zich gelukkig prijzen en mag tegelijk bedenken dat je nooit kunt weten wat je nog aan onheil te wachten staat en dat je mag hopen dat je dan niet alleen mensen met smoesjes tegenkomt.

Elia, die profeet van duizenden jaren geleden deed een beroep op Elisa om een voortrekkersrol te gaan spelen waar hij nu eenmaal voor in de wieg gelegd was. Die Elisa kon er zo eentje van uit onze straat zijn zoals hij probeert ‘m te smeren door naar zijn ouders te vluchten. Die leerlingen van Jezus in het evangelie vonden dat Jezus’ aanpak toch wel al te veel risico inhield en dan gaat het ook nog over iemand die zegt dat hij verhinderd is omdat ie naar een begrafenis moet. Het zijn echt mensen van onze tijd, zij het dat wij door de eeuwen heen onze smoesjes hebben gesteld.

Daar komt iemand met een collectebus in de hand en een legitimatiebewijs op de borst gespeld. Het kan de collectant overkomen dat hem of haar gevraagd wordt of dat geld wel voor 100% goed terecht komt en wie daar precies over gaat. In de tijd dat de collectant voor de hartstichting dat probeert uit te leggen zijn er al weer een paar mensen hulpeloos aan een hartstilstand overleden. Of de collectant krijgt te horen dat ze eergisteren al voor hetzelfde doel zijn langs gekomen, een verhaal dat bij alle vorige collectanten ook al is opgehangen.

Het is hier en nu een goede gelegenheid om eens na te gaan hoeveel smoesjes we voor onszelf de laatste hebben verzonnen om nog maar niets te doen aan mantelzorg, familiecontact, zorg voor het leefmilieu van nu en de toekomst, geldelijke steun  of andere steun aan een of ander goed doel.

Als we vaststellen dat we weinig of niets hebben gedaan omdat we er goede smoesjes voor hadden, dan is de vaststelling dat het smoesjes waren, waar Jezus zelf ons vandaag op wijst, wellicht een goed begin om het daar niet bij te laten.

Amen.

- - -

Lucas 9,51-62

Toen de tijd naderde dat Hij zou worden weggenomen, koos Jezus vastberaden Jeruzalem als reisdoel. Hij zond boden voor zich uit, maar toen die in een Samaritaans dorp kwamen om zijn komst voor te bereiden, wilde men Hem niet ontvangen, omdat Hij Jeruzalem als reisdoel had gekozen. Toen de leerlingen Jakobus en Johannes dat merkten, zeiden ze: 'Heer, zullen we zeggen dat er vuur uit de hemel moet neerdalen om hen te vernietigen?' Maar Hij keerde zich om en wees hen terecht. Toen gingen ze naar een ander dorp.

Terwijl ze hun reis voortzetten, zei iemand onderweg tegen Hem: 'Ik wil U volgen, waar U ook naartoe gaat.' Jezus zei tegen hem: 'De vossen hebben een hol, en de vogels van de hemel een nest, maar de Mensenzoon kan nergens het hoofd neerleggen.' Tegen een ander zei Hij: 'Volg Me.' Die zei Hem:

'Heer, sta me toe eerst mijn vader te gaan begraven.'

Maar Hij zei hem: 'Laat de doden hun doden begraven; u moet het koninkrijk van God verkondigen.' Weer een ander zei: 'Ik wil U volgen, Heer,

maar sta me toe eerst thuis afscheid te nemen.' Tegen hem zei Jezus: 'Wie de hand aan de ploeg slaat en dan nog eens omkijkt, deugt niet voor het koninkrijk van God.'