Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

open de slagboom

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. Hans vd Laar (4e zondag jaar C)

Dokter, genees jezelf! Schoenmaker blijf bij je leest. Met andere woorden. Bemoei je met je eigen zaken. We hebben het namelijk altijd zo gedaan. Dat moet je niet willen veranderen. We houden de slagboom tegen nieuwe dingen liever dicht.

Zo gaat het vaak. Mensen, die met iets nieuws komen, stuiten op weerstand. Geneeswijzen uit China, veel ouder dan de Westerse wetenschap, komen op, maar veel artsen hier willen er niet aan. Het is een bedreiging. Ze doen aan kwakzalverij. Het is flauwekul en wat al niet meer. Homeopathie, fysiotherapie en noem maar op. De weerstand ertegen is groot, omdat ze het niet kennen, omdat mensen er niet in opgeleid zijn en misschien ook wel vanwege de angst, omdat het wel eens zou kunnen werken. Nee, we houden de slagboom voor al die toestanden liever dicht.

Ook in de kerk zijn we zo. Het begon met de boodschap van Christus en het werd een enorme wereldkerk met 1 miljard leden over heel de wereld. Een groot kerkinstituut, dat alles probeert bij elkaar te houden, bol van mooie en ook goede tradities. Begrijpelijk ook dat de traditie wordt behoed en bewaard, maar de openheid voor nieuwe inspiratie, voor nieuwe ideeën is niet zo groot. Blijkbaar hoort het bij grote instituten. Trouwens niet alleen in de wereldkerk, maar ook in onze eigen parochie werkt het zo maar al te vaak.

In het bedrijfsleven al net zo. Iemand heeft een nieuwe manier van produceren bedacht: beter voor het milieu, goedkoop ook nog eens en vriendelijker voor de mensen die het moeten maken. Maar eer het eens is ingevoerd. De weerstand is groot, het verzet hevig en de slagboom voor het nieuwe blijft zo lang mogelijk gesloten.

Uiteindelijk wordt het nieuwe systeem ook traditie en ook dan is er in het oude nieuwe systeem met geen hout meer beweging in te krijgen.

Zo ging het met het carbonpapier, het eerste kopieerapparaat, de fax,  de eerste computer. Allemaal prachtige vindingen, maar er was altijd eerst weerstand en angst voor het nieuwe.

Toch is dit geen pleidooi voor continue voortschrijdende vernieuwing alleen, maar meer voor bezinning. Jezus spreekt  over het koninkrijk van God en over de samenleving van zijn tijd, waarin de kwetsbaren, de Samaritanen, de melaatsen, de vreemde vogels worden buitengesloten. Hij heeft kritiek op de manier waarop de joodse wetten worden uitgelegd door de wetgeleerden. Als Jezus uitgesproken is, ontsteken ze in woede. Ziedend zijn ze op hem, die hun gewoonten, hun wetten, hun tradities bekritiseert. Jezus spreekt niet over de letter, maar over de geest van de wet. Hij wil zicht geven op een samenleving, die zichzelf is kwijtgeraakt. Hij wil de ogen openen van mensen, die door alle regels heen niet meer weten wat werkelijk goed of fout is. Jezus pleit nog niet eens voor vernieuwing als voor bezinning. Waar ging het nou ook al weer echt om?

Het ging toch om mensen. God is toch een God van liefde? En niet van regels of wetjes.

Maar zijn boodschap stuit op weerstand. Mensen houden de slagboom van hun hart liever dicht en daarom zeggen ze: geneesheer, genees je zelf!

Herkenbaar voor ons allemaal, denk ik, want we zijn nu eenmaal gewoontedieren. Tijd nemen om na te denken en je bewust te worden of het wel goed is wat we doen of doorgroeien en groeien echt wel goed is voor onze aarde. Tijd nemen om na te denken of onze kerk en onze parochie de menselijkheid wel dient in plaats van de traditie alleen. Tijd nemen om andere zienswijzen in de geneeskunde te onderzoeken en te bezien of ze elkaar niet kunnen aanvullen.

En vooral tijd nemen voor ons zelf of we zelf niet leven uit gewoonte, omdat we het altijd zo hebben gedaan of omdat iedereen het doet, of dat er wellicht iets veranderd moet worden, omdat ons leven geluk en liefde mist voor onszelf en voor mensen om ons heen. De slagboom van ons hart en onze ziel eens opendoen. Ruimte geven aan bezinning, gebed en stilte om te horen dat de boodschap van Christus ons kan vernieuwen, ons kan herbronnen. Misschien dat we dan uiteindelijk toch onze eigen dokter kunnen zijn.

- - -

Lk. 4, 21-30

Hij zei tegen hen: ‘Vandaag hebben jullie deze schrifttekst in vervulling horen gaan.’  Allen betuigden hem hun bijval en verwonderden zich over de genaderijke woorden die uit zijn mond vloeiden, en ze zeiden: ‘Dat is toch de zoon van Jozef?’  En hij zei tegen hen: ‘Ongetwijfeld zullen jullie me dit gezegde voorhouden: Geneesheer, genees uzelf. Doe alles waarvan wij gehoord hebben dat het in Kafarnaüm gebeurd is, ook hier in uw vaderstad.’  Hij vervolgde: ‘Luister, ik zeg jullie dat geen enkele profeet welkom is in zijn vaderstad.  Maar ik zeg het jullie zoals het is: in de tijd van Elia, toen de hemel drie jaar en zes maanden lang gesloten bleef en er in het land een grote hongersnood uitbrak, waren er veel weduwen in Israël.  Toch werd Elia niet naar een van hen gezonden, maar naar een weduwe in Sarepta bij Sidon.  En in de tijd van de profeet Elisa waren er veel mensen in Israël die leden aan huidvraat, maar niemand van hen werd gereinigd, behalve de Syriër Naäman.’  Toen de aanwezigen in de synagoge dit hoorden, ontstaken ze in grote woede.  Ze sprongen op en dreven hem de stad uit, naar de rand van de berg waarop hun stad gebouwd was, om hem in de afgrond te storten.  Maar hij liep midden tussen hen door en vertrok.