Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

wat blijft?

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (6e zondag van Pasen)

In onze consumptiemaatschappij wordt iets dat niet meer functioneert al gauw in de kliko gekieperd of, naargelang het formaat, naar de milieustraat gebracht. We gooien veel weg, maar gelukkig lang niet alles, want aan sommige dingen zit een geschiedenis, ze hebben te maken met mensen en hun gedragingen, ze dragen een waarde in zich die wij voor het heden willen behouden. Dat is al reden genoeg om in een museum een en ander daarvan bij elkaar te brengen. Dan staan we te kijken naar een vaasje waar de oren van af zijn, een beeldje zonder armen en benen. Hoe ouder de spullen zijn des te meer moeten we een beroep doen op onze fantasie om datgene wat er aan ontbreekt erbij te denken, want de tand des tijds knaagt en laat tenslotte weinig of niets van het verleden over. Wie een Grieks of Romeins opgegraven theater gaat bezichtigen moet bij de resterende zuilen of rotsblokken een heel theater erbij denken. Hoe oud die dingen ook kunnen zijn, blijvend is daarvan niets. Daarom is het maar goed dat niet de materiële dingen uit het verleden ons maken tot wie en hoe wij nu zijn; ze geven ons inzicht en niet veel meer.
Wat mensen voor elkaar doen, dat wordt in de geschiedenis gezet en daar gaat nooit meer iets vanaf. Het wordt gefilterd, verbeterd, aangevuld enzovoorts en vervolgens doorgegeven van de ene generatie naar de andere. Wij zijn voor een heel groot deel resultaat van dat verleden.
In het evangelie van vandaag worden wij door Jezus Christus aangespoord om er op uit te gaan en  vruchten voort te brengen, vruchten  die blijvend zijn. Daarmee worden geen spullen of gebouwen bedoeld, maar woorden en daden van goedheid naar elkaar. Ze zijn zo immaterieel dat ze niet aan de wetten van de materie onderhevig zijn en kunnen dus nooit tot ruïnes worden. Worden daar heldendaden mee bedoeld? Ja, ook: "De grootste liefde die iemand kan betonen bestaat hierin dat hij zijn leven voor hen geeft".
Maar het kan ook eenvoudiger. Een bruikbare suggestie werd me dezer dagen toegeschoven, neergeschreven door de op dit moment in Itali meest populaire heilige: padre Pio. Met voorbijgaan aan zijn bijzondere levensverhaal lees ik u voor wat hij neerschreef over "De waarde van een glimlach".
Een glimlach weggeven, dat maakt het hart gelukkig. Het maakt degene die hem ontvangt rijker zonder dat degene die hem weggeeft armer wordt. Het duurt maar heel even, maar de herinnering eraan duurt des te langer. Niemand is zo rijk dat hij zonder kan en niemand is zo arm dat hij er geen weg kan geven. Een glimlach geeft vreugde in de familie, ondersteuning bij het werk en het is een zichtbare blijk van vriendschap. Een glimlach schenkt verlichting aan degene die moe is, hij geeft moed bij beproevingen en zij die verdriet hebben worden er door getroost. En mocht je iemand treffen die je er geen schenkt, wees dan vrijgevig en schenk hem de jouw. Want niemand heeft zo veel behoefte aan een glimlach als degene die er geen weg weet te geven.
Aldus padre Pio.
Het is de beschrijving van één van die vruchten die voortkomen uit een levenshouding als die van Jezus van Nazareth, een vrucht die blijvend is. Goed om dat eens tot ons bewustzijn door te laten dringen en er werk van te maken.