Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Naar God wijzen

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. Hans vd Laar (3e zondag jaar B)

Geloven lijkt niet altijd even populair. Naar de kerk gaan lijkt niet zo in de mode. Dat heeft allerlei redenen en natuurlijk ligt  dat zeker ook aan de kerk zelf, aan ons dus.
Maar aan één ding ligt het in elk geval niet. Er is geen gebrek aan geloof onder mensen. Als ik terug kijk naar de afgelopen week dan komt een telefoongesprek naar boven met een huwelijksstel dat wil gaan trouwen in de kerk. Er zijn  vragen over hoe en wat en als ik vraag naar het waarom dan beginnen ze over Jezus en zijn boodschap van liefde en over delen met elkaar. Ze beginnen ook over dat je toch houvast in je leven nodig hebt. En dan komt er iets heel bijzonders. Ze willen zich daarvoor ook inzetten. Iets voor kinderen doen in de parochie of iets voor de liturgie. Een ander gesprek. Iemand belt heel verdrietig op. Er is verdriet in de familie: kanker en jong ook nog. Waarom regelen ze dat van bovenaf zo? Verwacht geen antwoord van mij op deze geloofsvraag bij uitstek. Ja, zeker een geloofsvraag vermengd met pijn, verdriet, twijfel en met het geloof dat God toch eerlijk moet zijn, rechtvaardig moet zijn, mensen toch het goed moet gunnen. Op de informatie avond voor de eerste communie zeggen ouders wat ze hun kinderen mee willen geven. Ze hebben het over Kerstmis, over het kerstverhaal over Pasen. Ze moeten toch een voorbeeld hebben, zeggen ze erbij. Tijdens de voorbereidingsavonden voor de doop komen ook verhalen over geloof naar voren. Kunt U een kaarsje aansteken voor de opa van de dopeling, want we geloven dat hij er zeker bij is, zegt de moeder met een traan in haar ooghoek.
Er is geloof genoeg, Bij veel mensen. Bij ieder van ons ook, denk ik. En wat doet Johannes de doper: die wijst naar het licht dat komt, zegt het evangelie vandaag. Hij wijst naar Christus, die in de wereld komt om bedroefden te troosten en om aan de mensen de blijde boodschap te vertellen: God is liefde. Hij wil mensen nabij zijn. Hij is God met ons.
Johannes geeft de richting aan waarin mensen mogen en kunnen zoeken. Hij wijst niet naar kerken of kathedralen. Hij verwijst niet naar zichzelf, maar naar het Licht dat in de wereld zal komen.
Daar ligt voor ons weer heel wat voedsel. Mensen mogen elkaar naar het licht wijzen. Niet altijd maar het negatieve het donkere naar voren brengen, maar het goed. In onze parochiegemeenschap mogen we ons ook van Johannes boodschap bewust worden en zijn, dat we niet zelf het belangrijkste zijn, maar dat onze parochie er is om mensen te wijzen naar God zelf die liefde is. Onze parochie is geen doel, maar een middel, een kruiwagen om mensen naar God te brengen. Je moet er dan goed voor uitkijken  dat je God niet in de weg staat. Bescheiden moet je zijn om het licht niet tegen te houden. Mensen mag je helpen zoeken door ze de verhalen van Jezus te vertellen of zoals onze bisschop dat plechtig zegt: door te evangeliseren. Het verhaal van Johannes, de roepende in de woestijn mag dan voor ons een spiegel zijn. Johannes geeft de richting aan. Kijk naar het Licht dat komt. Kijk naar Jezus en zijn bevrijdende boodschap. Wij mogen net als Johannes richting wijzers zijn voor elkaar: mensen in hun geloof helpen, zoeken naar woorden in onze Schrift, in de Bijbel zelfs. Verhalen die richting aangeven. Net als Johannes bescheiden wijzen naar wat komt, wetend dat we niet zelf het Licht zijn, maar wel het Licht kunnen laten schijnen van God zelf. Met kerstmis komt dat Licht dicht bij ons!