Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

voorbij de pijngrens

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

zondag 19 oktober 2003(missiezondag, 29e zondag door het jaar B)

Men hoeft nog geen echte sportliefhebber te zijn om toch met bewondering te kijken naar wat daar wordt gepresteerd. Vooral de groten komen in beeld, maar ze zien er niet vrolijk uit. Bekijk ze maar eens die wielrenners, die tennissters, de bergbeklimmers, die sprinters en noem maar op.Hun gezicht is vertrokken alsof ze hevige pijn hebben te doorstaan. En dat blijkt ook zo te zijn. Pas nadat ze uitgeput over de streep zijn gevallen komt er weer iets wat op een lachje lijkt. Ze hebben gewonnen maar zijn daarvoor tot over te pijngrens gegaan. In het interview wordt de overbodige vraag gesteld:" Wat drijft u om zo diep te putten uit wat u in u hebt?" "Het doel, de overwinning natuurlijk"! De leider is dikwijls ook degene die het meeste te lijden heeft. Het is geen doel op zich, het hoort erbij, het kan niet anders. Juist degene die zo ver durft te gaan wordt dikwijls als de natuurlijke leider van de ploeg naar voren geschoven en geaccepteerd.

In de politiek, in het maatschappelijk leven, in het gezinsleven, op elk levensterrein speelt zich hetzelfde af. Soms wordt de leider of leidster bij meerderheid van stemmen aangewezen, omdat men denkt: "Die wil het en die kan het, die heeft er veel voor over". Dat kan een grove vergissing blijken te zijn. Wat eerst een idealist, een zorgzame vader, een mensvriendelijke en gedreven zakenman leek te zijn, die ontpopt zich als een kortzichtige egoïst, een machtswellusteling of ordinaire schraper. Dat zijn de al te bekende vervuilers van de mensgeschiedenis. Maar er zijn ook heel andere, gelukkig. Er zijn ook politici die staan voor recht en rechtvaardigheid, die zich uitsloven voor welvaart en welzijn. Maar ze moeten dikwijls voorbij de pijngrens: Ze worden bedreigd door maffiose figuren die zich aan recht en rede niets gelegen laten liggen, men probeert ze onderuit te halen door verdachtmakingen, hun privé-leven en nog veel meer wordt bij het groot vuil gezet.

Er zijn leraren en leraressen die de vervelendste en lastigste leerling niet laten vallen. Van hun ooit hoog verheven positie is weinig meer overgebleven. Zelfs al lijken ze terug te keren naar vroeger tijden toen van zo'n overheidsbaan werd gezegd: Vaste baan, vaste armoede, al wordt er weer de zoveelste reorganisatie doorgedrukt. Zij blijven doorgaan tot voorbij de pijngrens omdat jonge mensen hun ter harte gaan. Waarom doen ze 't? Om de overwinning natuurlijk.

Zijn er trouwens ouders die niet hetzelfde meemaken? Een enkeling ontsnapt eraan. Een huilnachtje en de late voeding in het eerste levensjaar van hun baby is het ergste wat ze meemaken, maar de meeste weten wel anders al is het gelukkig vaak tijdelijk. Jantje wil niet leren, Margrietje is veel te vroeg geen weekend meer thuis. De puberteit kan lastig zijn voor de betreffende kinderen, maar vergeet de ouders niet. Er kan van alles fout gaan met drugs en drank, met relaties, allerlei tot ver voorbij de pijngrens. Maar ze geven het niet op, ze geven elkaar en hun kinderen niet op omwille het verre doel van betere tijden. Ook kinderen leiding geven doet soms pijn;leiden doet lijden.

Dit is geen zwartgallige voorstelling van zaken, maar werkelijkheid die vandaag weer eens in de lezingen wordt erkend en van een bemoedigend woord, een bemoedigende gedachte wordt voorzien. Wie het doormaakt is in goed gezelschap. Wat dacht u van al die missionarissen die we in dit missieweekend gedenken. Wat die afzien en hebben afgezien(om in sporttermen te blijven) dat zal nooit voldoende beschreven worden.Het wordt gezegd door profeten tot profeten: Wie anderen moet leiden - en wie moet dat niet? - die krijgt heel wat mee te maken, maar het doel maakt alles goed. Gods wereld van vrede en gerechtigheid, nu en later, die gaat er van komen. Het is geen toeval dat we hier als een van de meest illustere voorgangers, Jezus van Nazareth, onder de aandacht brengen. Hij is toch ver voorbij de pijngrens gegaan omwille van de mensen in Gods wereld. Zijn naam zal daarom eeuwig duren bij God en mensen. Voor iedereen ook al een motief om vol te houden.

Eerste lezing Jesaja 53,10-11

De Heer heeft besloten zijn dienaar te vernederen en hem te doen lijden. Waarlijk, hij gaf zijn leven als zoenoffer, maar hij zal een nageslacht zien, en het raadsbesluit van de Heer komt door hem tot vervulling. Na zijn lijden zal hij licht zien, en verzadigd worden. Door zijn zwoegen zal. mijn rechtvaardige dienaar velen rechtvaardigen. Hij zal zich belasten met hun fouten.