Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

vuur

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Vooral jonge mensen of oudere mensen die jong van hart zijn kunnen soms helemaal gegrepen zijn door een popster, een sportman of vrouw of iemand met bijzondere ideeën en idealen. Met duizenden tegelijk juichen ze om wat ze horen en zien en binnen de kortste keren ontstaat er een fanclub of zoiets. Er treedt een organisator naar voren die ze voorzitter maken, er wordt een lijstje opgesteld van aanbevolen gedragsregels om grote evenementen in goede banen te leiden en soms wat toezichthouders aangewezen die hier en daar wat bijsturen. Dat is alles, meer is er niet nodig.

Je kunt fan van PSV zijn en blijven zelfs als je meent dat er dit jaar geen landskampioenschap in zit. Je wordt niet van het Pinkpop festival verwijderd als bekend wordt dat je ook wel eens CDtje Mozart draait. Hoe je er uitziet doet er al helemaal niet toe. Het enige wat telt is het gedeelde enthousiasme, aanvaardbaar gedrag en een beetje clubgevoel.

Dat eerste optreden van de apostelen op het Pinksterfeest is goed te vergelijken met zo'n massameeting rond een idool. Tenminste in de beginjaren. Petrus nam het voortouw en hield zijn eerste preek. Het waren er duizenden naar wie zijn enthousiasme voor Jezus Christus oversloeg. Ze raakten begeesterd en dat was kennelijk genoeg om meteen lid te worden. Er werd niet gevraagd of je de catechismus had geleerd, of je de dogma's kon opsommen. Waar je precies in geloofde werd niet eens gevraagd. Waar je vandaan kwam speelde ook al geen rol. De schrijver van de eerste lezing noemt zowat alle landen op waar ze in die tijd weet van hadden. Ze verstonden allemaal diezelfde taal, de taal van het enthousiasme voor de levenswandel van een rechtvaardige zoals Jezus van Nazareth. Ten teken dat ze bij elkaar en bij Jezus Christus hoorden werden ze zonder omhaal gedoopt. Die duizenden werden er al heel gauw tienduizenden. De fanclub groeide aanvankelijk buitengewoon snel.

Als we daar nu op terugkijken kunnen we moeilijk aannemen dat zo'n grote groep ongeregeld vanaf het eerste moment de kern van het evangelie te pakken had en toch was dat zo: de kérn, die hadden ze te pakken. Moesten ze dan niet eerst de God Zeus afzweren of Artemis en heel hun gevolg. Er zaten vast wel mensen bij die geen idee hadden van de verrijzenis, laat staan van de goddelijke Drie-eenheid of de functie van Petrus. De opvolgers van de apostelen moesten zich al gauw met enig toezicht houden gaan bezighouden, omdat ze bij de samenkomsten de orde moesten zien te bewaren. Maar met de inhoud van het evangelie bemoeiden zij zich niet, ze vroegen niet naar een nadere omschrijving van het enthousiasme: Jezus en zijn levenswandel daar draaide het om, Hij die zijn leven gaf voor medemensen, een voorbeeld van zich geven aan de ander, vooral aan degene die ter zijde is gezet.

Volgende week doen 40 kinderen in deze kerk hun Eerste Communie. Ze zijn zo goed mogelijk voorbereid, maar of ze dat allemaal begrijpen van dat Brood van Jezus, dat Jezus ten voeten uit is en of dat wel tot hen doorgedrongen is van dat delen zoals Hij. Een beetje misschien. Maar iets van dat enthousiasme, van die wil om erbij te horen dat is eigenlijk al genoeg, want die eerste christenen zijn toch ook erg bescheiden begonnen. Hoe ver en hoe diep is dat christendom in ons doorgedrongen, nu 2000 jaar later? Als we ons nu eens niet laten afleiden door allerlei bijkomstigheden, door franje en door fouten, maar als we nog begeesterd zijn door de levenswandel van Jezus van Nazareth, dan is dat Pinkstervuur van toen toch nog niet gedoofd en vuur verspreidt zich makkelijk.

Moge het zo zijn. Amen

Uit de Handelingen van de apostelen 2, 1-II

Toen de dag van Pinksteren aanbrak, waren allen bijeen op de zelfde plaats. Plotseling kwam uit de hemel een gedruis alsof er een hevige wind opstak, en heel het huis waar zij gezeten waren, was er vol van. Er verscheen hun iets dat op vuur geleek, en dat zich, in tongen verdeeld, op ieder van hen neerzette. Zij werden allen vervuld van de heilige Geest, en zij begonnen te spreken in vreemde talen, naargelang de Geest hun te vertolken gaf. Nu woonden er in Jeruzalem joden, vrome mannen die afkomstig waren uit alle volkeren onder de hemel. Toen dat geluid ontstond, liepen die te hoop, en tot hun verbazing hoorde iedereen hen spreken in zijn taal. Zij waren buiten zichzelf, en zeiden vol verwondering: 'Maar zijn al die daar spreken dan geen Galileeërs? Hoe komt het dan dat ieder van ons hen hoort spreken in zijn eigen moedertaal? Parten, Meden en Elamieten, bewoners van Mesopotamië, van Judea en Kappadocië, van Pontus en Asia, van Frygië en Pamfylië, Egypte en het gebied van Libië bij Cyrene, de Romeinen die hier verblijven, joden zowel als proselieten, Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze eigen taal spreken van Gods grote daden'.