Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Door de kerk heen kijken naar de toekomst

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

zondag 25 mei 2003(zesde zondag van Pasen)

Als je het kerkbezoek van vandaag vergelijkt met dat van 50 jaar geleden dan kom je haast als vanzelf tot de vraag hoeveel er dat zullen zijn over 50 jaar. Misschien raadt U dat het er dan 50 zullen zij. Misschien raadt een ander 20 voor heel Best nog wel. Je hebt het dan over kerkgangers zoals de meeste van ons, die hier regelmatig komen om samen te bidden, samen te zingen en om samen stil te worden. Natuurlijk kun je dat ook thuis in je eentje. De radio uit, de deur dicht en je kunt het stil maken, bidden en mediteren, maar hier in de kerk doen we het samen lezend uit de Heilige Schrift omdat we niet willen vergeten wie Jezus was en dat hij in naam van God naar mensen kwam. In eenvoudige diensten vieren we dat steeds weer opnieuw. Soms met wat meer en dan weer met wat minder mensen. Als dat over 50 jaar een stuk minder zal zijn dan moeten we onszelf toch een paar vragen stellen.

De eerste vraag is of er dan ook geen mensen meer zullen zijn buiten deze kerk –op het kerkplein zullen we maar zeggen -, die net als wij –in de kerk – het goede willen doen: hun naaste liefhebben, eerlijk zijn en rechtvaardig en willen delen met elkaar. En daaraan gekoppeld een tweede vraag en geloven ze dan ook nog in iets boven mensen, in iets, dat hen leidt, steun geeft en houvast biedt als het moeilijk is. Beide vragen mogen we zeker met "ja" beantwoorden. Natuurlijk zullen er altijd mensen blijven die het goede willen doen en natuurlijk blijven er mensen geloven in een God (hoe ze dat verder ook invullen). Maar liefst 70 % van de Nederlanders heeft iets met God (dat kun je lezen in allerlei wetenschappelijke onderzoekingen), met iets dat boven mensen uitstijgt en 50 jaar geleden was dat niet anders. Dan zal dat over 50 jaar ook niet veranderd zijn.

Daarom hebben we eigenlijk een heel andere vraag te stellen. Wat zijn dat dan voor mensen die in de toekomst best het goede willen doen, aardig zijn voor hun medemensen, die geloven in God, maar die niet meer naar de kerk komen. Zijn dat dan toch slappelingen, afvalligen, ketters of halve gelovigen…? In de volksmond hebben we er wel woorden voor: ze zijn van huis uit katholiek, protestant of moslim…., maar ze doen er niets meer aan, omdat je ze niet ziet bij allerlei kerkelijk plechtigheden. Je vraagt je af hoe God daar tegenaan kijkt en natuurlijk ook hoe Hij zelf die toekomst dan ziet. Moeten ze om Gods gunst te winnen niet eerst hun huwelijk kerkelijk laten inzegenen. Moeten ze om zijn gunst te winnen niet eerst hun kinderen laten dopen? Deze vragen zijn net als de boodschap van Jezus al bijna 2000 jaar oud. Onder de mensen, die kwamen luisteren naar de preken van Petrus waren ook Romeinse soldaten. Ze waren niet gedoopt en ze waren ook geen Joden. Zulke mensen noem je toch gewoon heidenen. Nou ja, ze geloofden wel in God en ze waren ook goede mensen, maar wat moet God daar nu mee? Petrus geeft een antwoord in de eerste lezing die we net hoorden: Uiteindelijk besef ik dat God geen onderscheid maakt, dat bij Hem geen aanziens des persoons bestaat, maar dat ieder die hem vreest en het goede doet bij Hem welgevallig is. Kijk, duidelijker kan het niet en het is zeker een suggestie voor onze vragen en bedenkingen van vandaag. Onze broers of zussen onze neefjes en nichtjes, onze kinderen of kleinkinderen die we hier niet zo vaak zien, zijn God welgevallig zonder aanziens des persoons. Ze zijn zelfs van harte welkom om hier hun kinderen te laten dopen. We zullen het zelfs met heel veel zorg en overgave doen, zodat ze het zich blijven zullen herinneren als een waardevolle gebeurtenis. Ze zijn van harte welkom om te trouwen en het koor van de parochie zal er namens de gemeenschap een schepje bovenop doen om ze welkom te heten en ze te laten weten en voelen dat God dicht bij hen wil zijn. En als ze hun kinderen de eerste communie willen laten doen, dan zijn ze welkom om mee te delen, want ook wij van de kerk doen dat graag en delen met liefde. He kan best zijn dat Best over 50 jaar genoeg heeft aan 1 klein kerkje, maar dat tegelijkertijd God zelf een even grote plaats inneemt in de harten van de mensen. Laten wij hier in de kerk er in elk geval voor blijven bidden dat dat waar mag zijn.

Handelingen 10, 25-26.34-35.44-48

Toen Petrus binnentrad, kwam Cornelius hem tegemoet, en eerde hem met een voetval. Maar Petrus deed hem opstaan, en zei: 'Sta op, ik ben ook maar een mens'. Petrus nam het woord, en sprak: 'Nu besef ik pas goed dat er bij God geen aanzien des persoons bestaat, maar dat, uit welk volk ook, ieder die Hem vreest en het goede doet, Hem welgevallig is'. Terwijl Petrus nog zo aan het spreken was, kwam de heilige Geest plotseling neer op allen die naar de toespraak luisterden. De gelovigen uit de besnijdenis die met Petrus meegekomen waren, stonden verbaasd dat ook over de heidenen de gave van de heilige Geest was uitgestort; want zij hoorden hen talen spreken en God verheerlijken. Toen zei Petrus: 'Kan iemand nog het water weigeren, zodat deze mensen niet gedoopt zouden worden die juist als wij de heilige Geest ontvangen hebben?'. En hij beval hen te dopen in de naam van Jezus Christus. Daarop verzochten zij hem nog enige dagen te blijven.