Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

pas op voor de hond

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Als je ergens nieuw bent, in Best bijvoorbeeld, dan kun je van deze of gene te horen krijgen: "Hier houden ze niet van dat bekakte en de buren van enkele huizen verder, dat zijn vreemde mensen, die hebben met niemand contact". Als je van werkplek verandert dan is er altijd wel iemand die je goed bedoeld en in vertrouwen waarschuwt voor je baas of voor een of andere collega: "Spreek hem vooral niet met z'n voornaam aan, doe vooral niet zus of zo. Zo'n beetje als: Pas op de hond, hij kan bijten, al ziet hij er nog zo onschuldig uit. " Doe precies zoals iedereen van je verwacht, dan zit je veilig".

Zo worden in elke gemeenschap gewoontes, geschreven en ongeschreven wetten in stand gehouden. Ze zijn onaantastbaar en onbespreekbaar: taboes. Totdat iemand de tijd gekomen vindt om zo'n taboe te doorbreken. De laatste 60 jaar zijn er heel wat taboes doorbroken. In de kerk in Best is het sinds 1946 of iets vroeger niet meer verboden om er met korte sokjes binnen te komen, maar er is wel degelijk een tijd geweest waarin een argeloos kind naar huis werd gestuurd om er een paar degelijk kniekousen van zolder te halen.  Een paar jaar later waren vrouwen niet langer verplicht om een hoed of hoofddoek te dragen.Let wel we hebben het niet over Islamitische vrouwen, maar over katholieke.  Nog weer een paar jaar later was het geen schande meer om andersdenkende vrienden te hebben. En uiteindelijk wordt degene die trouwt met een protestant niet meer met de vinger nagewezen.

Gewoontes en wetten ordenen onze samenleving. Toch zijn er nog steeds waarbij je een vraagteken zou mogen zetten en dat is toch nog lang geen opstand of doorbraak. Vrouwen mogen geen priester worden. Homo's zijn hier en daar niet welkom. Wie eenmaal een strafblad heeft krijgt zelden een tweede kans. Wie een beetje bekakt praat, aids heeft, mensen met ouderdomsverschijnselen en nog heel veel groepen meer merken dat anderen tegen hen worden gewaarschuwd: Blijf uit de buurt!

Gelukkig zijn er heel wat medeburgers onder ons die dat soort waarschuwingen met een korreltje zout nemen of nog beter: Ze helpen juist de nieuweling, de vreemdeling, de zwak begaafde, mensen met ouderdomsverschijnselen. Ze doorbreken die taboes. Je moet er wat moed voor hebben, maar dan ben je niet de enige of de eerste. Jezus van Nazareht was er om bekend bij vriend en vijand. De regels van Mozes over hoe je melaatsen mijden moest waren algemeen bekend. Ook Jezus kende die regels, maar doorbrak ze. Hij zei niet dat al die hygiënewetten slecht waren, maar hij strekte zijn handen uit naar de slachtoffers van die wetten. Soms moeten wetten gewoon doorbroken worden om tot de ontdekking te komen dat ze geen nut of geen nut meer hebben, om te ontdekken dat een andere aanpak heilzamer is.

Daarmee worden we vandaag naar huis gestuurd: Zet maar eens wat vraagtekens bij taboes, misschien is het beter ze te doorbreken en in elk geval is het goed om de hand te reiken aan de slachtoffers ervan.

Eerste lezing Leviticus 13,1-2.45-46

De Heer sprak tot Mozes: 'Heeft iemand een gezwel, uitslag of een vlek op zijn huid, en gaat het lijken op huidziekte, dan moet men hem bij de priester Aäron of bij een priester van diens geslacht brengen. Degene die aan huidziekte lijdt, moet in gescheurde kleren lopen, en zijn haren los laten hangen; hij moet zijn baard bedekken, en roepen: Onrein, onrein! Zolang de ziekte duurt, is hij onrein; hij moet apart wonen, en buiten het kamp blijven'.