Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
Allerheiligen/Allerzielen 2002
[ vorige | lijst | volgende ]
Auteur: Past. R. Schreurs
Er is nog nooit iemand op het idee gekomen om een feestdag te wijden aan alle schurken van vroeger en nu. Daar kunnen we wel een paar redenen voor verzinnen. Ten eerste verdienen ze geen feestdag, ten tweede hebben ze tijdens hun leven vaak maar al te veel aandacht gekregen en ten derde willen we ze maar liever niet kennen en het zijn er veel te veel.
Heel anders is dat met mensen waarvoor we waardering hebben, mensen die we dankbaar zijn en we willen al herdenkend ze graag een beetje in ons midden houden. In de beginjaren van het christendom was dat nog een beetje bij te houden, maar al gauw moest men erkennen dat het er meer waren dan men kon onthouden. Als het eigen familie betrof zou dat nog wel lukken, maar er zijn er nog zo veel meer. Daarom is dat feest van Allerheiligen in 5e eeuw bedacht met de bedoeling dat het goede van goede mensen nooit in de vergetelheid zou raken.
Een aantal namen zijn bekend gebleven, want hun woorden en vooral daden waren heel apart. Er zijn heiligen aan wie uiterst merkwaardige daden zijn toegeschreven, soms zelfs op het bizarre af. Zoals een heilige die zonder enige bescherming met besmettelijke zieken omging of een heilige die van pure heiligheid boven de grond kon zweven. Wat daar van klopt was en is moeilijk na te gaan. Zeker is dat hoe langer het geleden is hoe meer erbij gefantaseerd is. Daardoor is de afstand tussen heiligen en gewone mensen, waar we onszelf ook onder rekenen, die afstand is erg groot geworden. Die afstand begint eigenlijk al onmiddellijk na het overlijden, want we het herinneren ons alleen het goede. Dat is een verdienste niet alleen van de overledene, maar vooral van de nabestaanden. Ook die gewone dierbare mensen die ons in het leven voorgingen willen we gedenken, vooral degene waarmee we ons sterk verbonden weten. Vandaar die feestdag sinds de 9e eeuw: Allerzielen.
Allerheiligendag en Allerzielendag stonden vroeger veel ver uit elkaar, maar steeds meer zijn we gaan ontdekken dat die heiligen en die gewone zielen niet zo veel van elkaar verschillen, zo er al verschil is. Zonder ook maar één heilige te kort te willen doen: Geschiedkundigen en vooral degenen die die heiligenlevens eens zijn gaan napluizen hebben ontdekt dat achter die grote namen van heiligen altijd een heel gewone mens schuil ging, die heel veel goed deed, maar waaraan tegelijk ook van alles mankeerde. En zo zijn heilige en gewone zielen, mensen dus, dichter bij elkaar gekomen tegelijk met hun feestdag. Dat Rijk Gods waar de een al helemaal is binnengegaan en waar anderen, wij, deels nog naar op weg zijn, dat is de ontmoetingsplaats voor allen.
Ieder van ons kent meer dan een overledene die een warm plekje had in ons hart en heeft behouden. Vandaag en zeker hier en nu roepen we ze terug in onze herinnering, want al hebben we hun lichaam ten grave gedragen, henzelf en alle goedheid die hen bezielde die begraven we niet, maar houden we in ons midden.