Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

op koers (pinksteren 2002)

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Op vakantie naar een ver land is al niet meer zo heel bijzonder. Een zeetocht op een cruiseschip schijnt dat wel te zijn. Het is in elk geval duur. Het bijzondere zit ‘m vooral in het feit dat je dan echt zelf niets hoeft te verzinnen of te doen, behalve betalen natuurlijk. Alles is gepland, alleen het weer blijft een onzekere factor. Nu kan het gebeuren dat precies op de dag of nacht dat het schip in zwaar weer is te recht gekomen, dat de kapitein nergens meer te vinden is. De grote organisator blijft van verre wel op de hoogte, maar vaart niet direct mee en de verbinding daarheen is verbroken. Binnen de kortste keren rent de bemanning ordeloos door elkaar. Het facilitair management, dat voor eten en drinken en zo moet zorgen, loopt letterlijk in de soep. De zorgeloze vakantie dreigt een nachtmerrie te worden.

Maar wat gebeurt er: Onder de vakantiegangers blijkt een ervaren kapitein aanwezig te zijn en een loods en een stuurman en noem maar op. Allicht, want op zo veel mensen vindt je deskundigheid genoeg. Door de nood gedwongen, ruw gewekt uit de verveling, uitgedaagd door de omstandigheden of wie weet waardoor precies, de schepelingen worden actief en nemen ieder naar vermogen hun plaats in en het schip komt weer op koers. Van een zorgeloze luiervakantie is geen spraken meer, maar het wordt nog leuker dan gedacht, met zoveel mensen die voortdurend rondkijken of ze nog iets kunnen doen. Het zal eindigen in terugzien op een geslaagd avontuur en wat niemand weet: de grote organisator achter de schermen had gehoopt dat het zo zou gebeuren.

Ziehier wat daar op die Pinksterdag gebeurd is. Jezus dood, verrezen, maar vertrokken. Algehele paniek, het schip dat ze kerkgemeenschap zouden gaan noemen, was stuurloos. Wat nu? En dan schiet er op die 50ste dag na Pasen, Pinksteren dus, een enthousiaste ondernemingslust in die armzalige schepelingen, aangeduid met heilige geest. En ze komen op koers en het wordt een goed samenzijn, samen werken, omzien naar elkaar, al mag het geen zorgeloos Jezus volgen meer heten.

Ook onder ons is het heel lang goed gegaan, maar niet altijd. Er is nog geen paniek, maar wel zitten we zogezegd in zwaar weer. Het verhaal over dat cruiseschip met zorgeloze vakantiegangers, wordt opnieuw werkelijkheid. En nu is er het moment dat we door de nood gedwongen, ruw gewekt uit de verveling, uitgedaagd worden door de omstandigheden. Het moment lijkt aangebroken, dat in vele schepelingen zich al een nieuwe elan heeft vastgezet. Er is deskundigheid genoeg en nieuw enthousiasme wat op de oude garde hier en daar overslaat. De details over hoe dat tegenwoordig in een levendige parochie gaat zal ik u besparen. Let er zelf maar op.

Deze dag, Pinksteren, is er om daar een extra impuls aan te geven. Andere gezichten zullen we op de brug gaan zien, anderen aan het roer. Alles gaat door, zij het anders dan voorheen. Met die koers komt het best goed, zeker als al die jonge lui, die nu nog aarzelen, in de gaten krijgen dat een actieve cruise heel wat fijner is dan een luiercruise, want daarmee is het echt wel afgelopen. Zoiets, dat is Pinksteren opnieuw. Zo zij het. . .

Handelingen van de apostelen 2,1-11

Toen de dag van Pinksteren aanbrak waren allen bijeen op dezelfde plaats. Plotseling kwam uit de hemel een gedruis alsof er een hevige wind opstak en heel het huis waar zij gezeten waren was er vol van. Er verscheen hun iets dat op vuur geleek en dat zich, in tongen verdeeld, op ieder van hen neerzette. Zij werden allen vervuld van de heilige Geest en zij begonnen te spreken in vreemde talen, naargelang de Geest hun te vertolken gaf. Nu woonden er in Jeruzalem joden, vrome mannen die afkomstig waren uit alle volkeren onder de hemel. Toen dat geluid ontstond liepen die te hoop en tot hun verbazing hoorde iedereen hen spreken in zijn eigen taal. Zij waren buiten zichzelf en zeiden vol verwondering: 'Maar zijn al die daar spreken dan geen Galileeërs? Hoe komt het dan dat ieder van ons hen hoort spreken in zijn eigen moedertaal? Parten, Meden en Elamieten, bewoners van Mesopotamië, van Judea en Kappadocië, van Pontus en Asia, van Frygië en Pamfylië, Egypte en het gebied van Libië bij Cyrene, de Romeinen die hier verblijven, joden zowel als proselieten, Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze eigen taal spreken van Gods grote daden'.