Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

De troost van de verrekijker

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Een verrekijker is een apparaat, een middel, dat ons helpt bij het verder kijken dan de plaats waar we ons hier en nu bevinden. We kunnen terug kijken naar de plaatsen waar we geweest zijn en ook naar de plaatsen waar we nog hopen te komen. Dat doen we graag om na te genieten van wat achter ons ligt en ook alvast te genieten van wat voor ons ligt. We noemen dat wel een verrekijker, maar het ding zelf kan helemaal niet kijken. Het helpt ons bij het kijken, want kijken moeten we zelf doen.

Die hulp kan hard nodig zijn vooral als we ons ergens bevinden waar we liefst zou gauw mogelijk vandaag zouden willen. Dat is zo als we ons verdrietig, want we wilden de dochter helpen bij het verhuizen maar moesten halverwege opgeven. Er ging iets fout in armen of rug, zodat we verder te tobben hebben bij het aantrekken van een jas. Spijtig, maar het is dan zo. Kinderen kunnen verdriet hebben omdat ze niet zo’n hoge punten op school hebben gehaald als de ouders graag hadden gezien. Het huishouden is niet helemaal op orde, het salaris niet hoog genoeg voor een verre vakantie, de opvoeding van de kinderen lijkt half mislukt. Daar wordt je allemaal niet vrolijk van.

Oprecht christenen kunnen lijden onder een soort schuldgevoel, want ze zouden van alles voor medemensen dichtbij en veraf willen doen, maar ze zijn er niet toe in staat. We kunnen ons schuldig voelen omdat we niet arm zijn, omdat we de Afghanen niet gaan helpen of de inwoners van Goma. We kunnen er niet heen en met het klimmen van de jaren herinneren we ons steeds meer gelegenheden waar hulp nodig was, maar waar we niet zijn geweest. Aanleidingen genoeg om verdrietig te zijn over het hier en nu waar de onmacht als een loodzwaar juk op de schouders drukt.

We kunnen zelfs helemaal verdrinken in het verdriet van hier en nu als ons een dierbare ontvallen is. Elk zicht is ons ontnomen voor kortere of soms voor heel lange tijd.

In deze en al die andere verdrietige omstandigheden hebben we hulp nodig om verder te kunnen kijken dan de ellendige plek waar we ons op dat moment bevinden. We hebben een verrekijker nodig, geen apparaat, maar een of meer mensen die helpen bij het verder kijken. Profeten waren verrekijkers, Jesaja was er een die dat neerdrukkend juk van het hier en nu in stukken gebroken zag. Zo lezen we in de eerste lezing. Jezus van Nazareth was er een en er zijn er veel om ons heen. Ze helpen ons bij het terug kijken naar het verleden en maken ons attent op het goede dat er was. Dan kan dankbaarheid het gaan winnen van ons verdriet. Ze maken ons attent op de dingen waarin we wel slaagden, want zij hebben meer oog voor het goede dan niet of oppervlakkig kijken onthult. Veel belangrijker is dat zij helpen te kijken naar de toekomst en ons het goede en gelukgevende laten zien dat voor ons ligt. “Maak je nu al maar klaar voor die goede toekomst”, zei Hij en Hij ging meteen op zoek naar mensen die verrekijker kunnen en willen zijn voor degene die het nog niet kan. Het zicht van Jezus van Nazareth reikte zelfs over heel ons aardse bestaan heen. Vrijwel elke mens komt op een punt in z’n leven dat daar de troost voor het heden is te vinden. Een verrekijker wordt ons telkens weer aangeboden, maar kijken moeten we dan wel zelf doen.

lezing Jesaja 8, 23b - 9, 3

In vroeger tijd is er oneer gebracht over het land Zebulon en over het land Naftali, maar in de toekomst wordt er eer gebracht over de zeeweg en de overkant van de Jordaan, en over het gewest van de heidenen. Het volk dat in het donker wandelt ziet een groot licht; een licht straalt over hen die wonen in het land van doodse duisternis. Gij hebt hun blijdschap vermeerderd, hun vreugde vergroot. Voor uw aanschijn zijn zij volvreugde, een vreugde als die om de oogst, als die van mensen, die jubelen bij het verdelen van de buit. Want het juk dat zwaar op het volk drukte, de stang op hun schouders en de stok van hun drijvers: Gij hebt ze stukgebroken als op de dagen van Midjan.