Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

denken en doen

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Iets kopen in een soort bevlieging heeft de officiële titel van “impulsaankoop”. Enkele wetjes beschermen ons daar een beetje tegen, beschermen ons een beetje tegen onszelf, maar meer ook niet. Er valt een folder in de bus : Frans leren in 14 dagen. Dat ga ik doen, bestellen dat spul. Zo zijn er uitgeverijen die leven van de cursussen die wel verkocht worden, maar waarmee niemand het langer dan twee weken volhoudt. Ik heb eens een gitarenfabrikant gesproken die beweerde dat hij bestond bij de gratie van de klanten die plotseling besloten om gitaar te gaan spelen, maar die het niet lang genoeg volhielden om te ontdekken dat die gitaren eigenlijk niet deugden. We hebben allemaal wel onze bevliegingen en aansluitend een ontluisterende ervaring. Het kan gaan over de keuze van een instrument of een of ander duur ding, van een levenspartner en zelfs van een levensrichting, een geloofsrichting of filosofie. Dat heeft geleid tot het spreekwoord: Eerst gedaan en toen gedacht heeft menigeen in leed gebracht.

Door dit spreekwoord of door eigen ervaring zijn velen echter steeds meer op hun hoede. Aan de verkoper wordt gevraagd of het artikel mag worden uitgeprobeerd en dan komt het terug, al bijna versleten, met de opmerking dat het toch niet voldoet. Een levenspartner, prachtig, maar de jaren verstrijken en de aarzeling blijft of het wel de juiste is. Sommigen houden het op levenslang samen wonen, nooit helemaal zeker van elkaar, altijd met een open achterdeurtje om eventueel schielijk te vertrekken; een mens went aan alles. Dat eeuwig blijven denken en aarzelen heeft heel veel mensen doen plaats nemen op de parkeerplaats van geloof en kerk. De gloria-victoria van het verleden is er niet meer bij, dus wat te doen? Misschien toch een beetje Oosterse religie of New Age of een flink tijdje helmaal niets. Ze zijn als dat beeldhouwwerk van de Fransman Rodin, le penseur, de denker heet ‘t. Die zit daar maar in weer en wind te denken, maar is nog nooit tot enige actie over gegaan.

In een geschrift van honderden jaren vóór onze jaartelling, het boek der Koningen uit de Bijbel, lezen we van een aarzelende profeet en van een oudere profeet die zegt: Zeur toch niet, hier pak aan die profetenmantel, maak die keuze en ga aan de slag. Jezus van Nazareth zei hetzelfde met andere woorden. Als je voor Hem kiest, zijn persoon, zijn inzichten en levenswijze, hak dan eens de knoop door: Wie de hand aan de ploeg slaat moet niet steeds naar achteren blijven kijken. Het spreekwoord: “Eerst gedaan en toen gedacht heeft menigeen in leed gebracht” vraagt hier om een tegenhanger. Laat mij daarom hier een nieuw spreekwoord lanceren: “Steeds gedacht, maar nooit gedaan, daar heeft echt geen mens wat aan”. Dat geldt voor onszelf en ook voor de ander. De twijfelaars, de eeuwige denkers, de praters, de onderzoekers, wij met z’n allen worden uitgenodigd om toch eens eindelijk zonder aarzelen de weg van Jezus te gaan, zijn weg van goedheid voor de medemens ten einde toe.

Toegegeven, er zijn kerkelijke perikelen genoeg, er zijn volop gelovige ijzervreters, er is een overvloed aan franje, aan onoprechtheid ook, er zijn allerlei christenen die het voorhoofd doen fronsen. Het is niet eenvoudig om daar doorheen de eigen vastberaden weg te gaan, maar het wordt zo koud als je net als die Franse penseur maar op die kei blijft zitten peinzen. En nogmaals de boodschap van vandaag: Steeds gedacht, maar nooit gedaan, daar heeft echt geen mens wat aan.

Uit het eerste boek Koningen 19, 16b.19-21

In die dagen zei de Heer tot Elia: 'Gij moet Elisa, de zoon van Safat zalven tot uw opvolger als profeet'. Elia vertrok en trof Elisa, de zoon van Safat, terwijl die aan het ploegen was. Twaalf koppels ossen gingen voor hem uit; hijzelf bevond zich bij het twaalfde. Toen Elia langs kwam, wierp hij Elisa zijn mantel toe. Elisa liet de ossen in de steek, liep Elia achterna en zei: 'Laat mij eerst afscheid nemen van mijn vader en mijn moeder; dan zal ik u volgen'. Hij antwoordde hem: 'Ga maar weer terug; heb ik je soms tot iets verplicht?'. Hierop ging Elisa naar de ossen terug, slachtte er twee, kookte het vlees op het hout van de jukken en gaf het aan het werkvolk te eten. Daarna vertrok hij, volgde Elia en werd zijn dienaar.