Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Nkosi, Lidwina van Schiedam en anderen

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Enkele dagen geleden stierf Nkosi, het Zuid-Afrikaanse jongetje, dat vanaf zijn geboorte met het aids-virus was besmet. Dit is wereldnieuws geworden omdat hij in de 12 levensjaren die hij heeft weten te bereiken zich heeft onderscheiden door de manier waarop hij zijn ziekte heeft verdragen. Daarom mocht hij de openingstoespraak houden op de recente wereld-aids-conferentie in zijn land. Hij was en blijft een bemoediging voor de velen die om dezelfde reden een vroegtijdige dood te wachten staat. Zijn er verder veel bijzondere gebeurtenissen uit zijn leven te vermelden? Absoluut niet, maar het ligt voor de hand dat rond die ene bemoedigende uitstraling zich al wel veel sterke verhalen hebben ontwikkeld en nog zullen ontwikkelen. Dat gebeurt rond het leven van zulke mensen en we zouden mogen zeggen: Ze hebben het verdiend. Misschien kent u uit uw eigen omgeving ook zulke mensen. Ik kan u verzekeren dat ik ze ook in onze parochies heb ontmoet. En daarom neem ik u heel even mee naar het Schiedamse meisje, of de Schiedamse vrouw, waarnaar onze parochie is genoemd. Haar heb ik uiteraard niet persoonlijk gekend, maar zij was wel de eerste voortijdige parochiaan waaraan ik later vele anderen heb herkend.

We gaan terug naar 1380, een roerige en naar onze ideeën primitieve tijd: 100-jarige oorlog, Hoekse en Kabeljauwse twisten, 3 pausen tegelijk, waarvan niemand meer wist wie de echte was. In deze tijd was het nog wachten op mensen die een moedige poging zouden doen een looppad te wijzen door de janboel. De Reformatie was nog ver weg, maar toch waren er enkele zeldzame lichtpuntjes. Je had een bevlogen spreker Brugman, die danook kon “praten als Brugman”, Thomas a Kempis stamt uit die tijd en nog enkelen, waaronder onze Lidwina uit Schiedam. Ze telde amper 15 lentes toen ze op het ijs door een leeftijdgenootje, per ongeluk, ondersteboven werd geschaatst, terwijl zij daar stond of met een prikslee doende was – vandaar dat zij hier op een prikslee staat afgebeeld. Ze brak gewoon een ribje, maar dat wou wel in 45 jaar niet genezen. Tot haar 18e jaar kon nog wat rond strompelen, maar daarna raakte ze te bed om er nooit meer van op te staan. Zoiets is meer mensen overkomen en gebeurt nog. Dat op zich is dus niets bijzonders. Geen mens went er aan; je went niet echt aan ziekte en zeker niet aan pijn. De eerste jaren was ze boos, verontwaardigd, bedroefd en noem maar op over wat haar overkwam en anderen niet. Toen kwam het moment dat ze zich heel bewust ging concentreren op vragen van haar levensoorsprong en haar levensbestemming. Ze leerde bidden en nadenken over de betekenis van wat Jezus Christus heeft gezegd en gedaan. Dat deed ze zo geconcentreerd dat ze haar ziekte leerde wegdrukken en daarmee de pijn die eigenlijk nooit wegging. Blijmoedig zat en lag ze in haar bed en toen werd het druk aan dat bed, want lotgenoten waren er natuurlijk genoeg. U kent dat wel, die verhalen van mensen die komen vragen hoe het met je gaat en vervolgens uitgebreid uitpakken over wat ze zelf allemaal mankeren. Lidwina bleef daar geduldig bij en het einde van het verhaal was dat de bezoeker vertrok in het besef dat wat hij of zij zelf mankeerde een kleinigheidje was vergeleken bij wat Lidwina mankeerde. Men kwam er blijmoedig vandaan en dat op zich was telkens weer een wonder. Net als dat jongetje Nkosi inspireerde ze eindeloos velen om niet te verdrinken in de ellende en vooral te beseffen dat als je ziek bent dat je dan pas echt een steun kunt zijn voor degene die ook aan de sukkel is. Inspiratie voor dat wereldwijde miljoenenleger van mensen die met hun gezondheid tobben. De wonderlijke verhalen die in die tijd en door de eeuwen heen zich rond haar hebben ontwikkeld mogen we met een korreltje zout nemen, maar de inspiratie die uitgaat van zo’n levenshouding is bergen zout groot.

Op deze Lidwinadag mag dan nog eens gezegd. Beste zieke: Zet ‘m op, je zult er niet aan wennen, maar je kunt door je levenshouding veel voor anderen betekenen, zoveel dat je je eigen ellende voor een stuk gaat vergeten. Lidwina liet zich daarbij belangrijk steunen door haar geloof dat ze uiteindelijk toch nooit uit Gods hand zou vallen. Wie het vatten kan, hij of zij vatte het. Dat het er velen mogen zijn, dat is mijn wens voor deze Lidwinadag.

uit het evangelie volgens Mattheus

Jezus trok heel Galilea door en in de synagoge onderwees hij de mensen en verkondigde het grote nieuws van het koninkrijk van God. Zo vertelde Hij: Een mens kan niet twee heren dienen: Of hij mag de één en de ander niet, of hij draagt de één op handen en heeft een hekel aan de ander.Daarom zeg ik u: maak u geen zorgen over eten en drinken en al wat u nodig hebt om te leven en over de kleren voor uw lichaam. Het leven zelf is belangrijker dan eten en drinken. Let eens op de vogels in de lucht: ze zaaien niet, ze maaien niet en slaan geen voorraden op in schuren; uw hemelse Vader zorgt dat ze te eten krijgen! En bent u niet nog veel meer waard dan een zwerm vogels. En trouwens wie kan door al zijn zorgen zijn leven ook maar met een stukje verlengen? En waarom zou u zich zorgen maken over kleding. Let eens op de bloemen in het veld. Ze werken niet, ze spinnen niet. Maar ik zeg u: Toch was koning Salomo zelf niet zo mooi gekleed als een van deze bloemen. Zou God u dan ook niet kleden? Maar uw geloof is zo klein. Loop dus niet te tobben over wat u zult eten of drinken, of waarmee u zich moet kleden. Uw hemelse Vader weet wat u werkelijk nodig hebt. Richt uw aandacht op zijn Rijk en al het andere zal u daarbij geschonken worden.