Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Tussen twijfel en zekerheid

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Vrijwel iedereen is wel eens ooit in zijn of haar leven op sollicitatiebezoek geweest. Je bent jong en je wilt wat of je bent wat ouder en je wilt wat meer. Aangespoord en uitgenodigd via een advertentie of een persoonlijk verzoek wordt er een briefje opgesteld waar de belangstelling vanaf spat en de uitnodiging voor een persooonlijk gesprek is het vervolg. Hoe is de voorbereiding op dat gesprek? Veronderstel men zoekt medewerking in de sokkenverkoop. Menigeen leest alles over sokken en verkopen en stalt die kennis en kunde uit op het bureau van de toekomstige baas. Die baas is ook maar een mens, voelt zich overrompeld door zoveel zekerheden en bedenkt dat hij toch liever iemand heeft die nog wat vraagtekens heeft overgehouden. Met een net briefje afgewezen. De aanpak was dus verkeerd.

Een concurerende sokkenbaas krijgt in het gesprek te horen dat de sollicitant niets van sokken en verkopen weet. Weer zo'n net briefje. Dus weer verkeerde aanpak.

Zo kan men er achter komen dat een medewerker of medewerkster gezocht wordt in de kring van mensen die niet versteend zijn door kennis, kunde en zekerheden, maar ook niet onder zwalkende twijfelaars en nietsweters. Men wil eigenlijk een soort parachutist, die weet hoe het moet, nooit helemaal zeker van de goede afloop, maar die wel durft te springen.

De gewone klant, die wil zekerheid horen en zien, maar de medewerker moet kritisch bezig blijven met kwaliteit, verkoopmethodes, voortdurend zich bewegend tussen twijfel en zekerheid.

Nu is het promoten van Jezus' woorden en daden of om het nog wat zwaarder aan te zetten: het op gang brengen van een wereld van vrede en gerechtigheid , Rijk Gods dus, dat is nog heel wat anders dan sokken verkopen. Toch wordt ons vandaag duidelijk voorgehouden dat ook Jezus zijn medewerkers en medewerksters niet zoekt bij degenen die alles al weten en niets nieuws meer wagen. Ook niet bij de eeuwige twijfelaars. Maar juist bij degenen die het allebei hebben. Petrus en die andere vissers waren van dat soort. Zelfs als ze advies krijgen van iemand die helemaal geen visser is, die meent dat het groot verschil maakt of je een net links of rechts van de boot uizet en dat na een hele nacht vruchteloos gezwoeg met zo'n net, toch volgen ze dat advies, vrij zeker dat dit ook niets wordt, maar ook niet helemaal zeker, met nog een beetje hoop en vertrouwen. Misschien was ook dit vaker met niets geeindigd, maar die ene keer was het dan toch helemaal anders. Ook daarna hebben ze zich steeds bewogen tussen hun zekerheden en hun twijfels, maar aan de persoon Jezus twijfelden ze nauwelijks.

Hiermee is de trend gezet voor alle mogelijke medewerkers en medewerksters in dienst van die boodschap van Jezus.. Het zijn er honderden in elke parochie. Zijn dat allemaal super-gelovigen, met geen greintje twijfel. Waarachtig niet, ze zouden er ook niet geschikt voor zijn. Zijn het allemaal alleen maar twijfelaars, niet in staat tot het nemen van een besluit, het overgaan tot actie. Al evenmin. Ze begeven zich allemaal tussen die zekerheid en twijfel in. Het is goed, ja zelfs noodzakelijk te weten dat mensen mobiliseren, verzamelen rond Jezus' idealen geen waaghalzerij is, maar toch een boel moed vergt. Je bent jong en je wilt wat, je bent wat ouder en je wilt wat meer. De uitnodiging ligt er al lang en met aandrang. Schriftelijke sollicitatie of sollicitatiegesprek zijn niet meer nodig, maar met die open instelling zijn we meteen aangenomen en mogen meteen beginnen.

uit het Evangelie volgens Lucas 5,1-11

Toen Jezus aan het meer van Gennesaret stond en de mensenmenigte zich om Hem verdrong om het woord van God te horen, zag Hij twee boten bij het meer liggen. De vissers waren van boord gegaan en spoelden de netten. Hij stapte in een van die boten, die van Simon, en vroeg hem een eindje van het land af te varen. Hij ging zitten en vanuit de boot gaf Hij de mensen onderricht.
Toen Hij uitgesproken was zei Hij tegen Simon _. `Vaar nu het meer op naar diep water. Daar moeten jullie je netten uitwerpen.' 'Meester,' antwoordde Simon, 'de hele nacht hebben we ons al afgetobd zonder iets te vangen. Maar als U het zegt zal ik de netten uitwerpen.' Dat deden ze en ze vingen zo'n massa vis dat hun netten ervan scheurden. Daarom wenkten ze hun maats in de andere boot om hen te komen helpen. Die kwamen, en beide boten vulden ze tot zinkens toe. Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op z'n knieën voor Jezus en zei: 'Ga weg van mij, Heer, ik ben een zondig mens.' Want schrik had hem, en allen die bij hem waren, bevangen, vanwege de vissen die ze samen gevangen hadden. Zo verging het ook Jakobus en Johannes, zonen van Zebedeus, die met Simon samenwerkten. Maar Jezus zei tegen Simon: `Wees niet bang. Voortaan zul je mensen vangen.' Ze brachten de boten aan land, lieten alles achter en volgden Hem.