Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

"Ik heb gezegd.."

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Gezag is als een hete aardappel in je handen. Hoe moet je hem vasthouden om te voorkomen dat je je er aan brandt en dat hij niet uit je handen valt? Met deze kwestie tobben ouders tegenover hun kinderen, bazen en baasjes op het werk en in deze dagen is het een nachtmerrie voor menig regeringsleider. Alleen het gezag van de media is tot nu toe buiten schot gebleven omdat de aanval kennelijk de beste verdediging is. Het onafhankelijk onderzoek is alom gevreesd. Gezag verwerven is soms heel eenvoudig. Het wordt je in de schoot geworpen als ouders, als lerares of leraar, als bestuurder van het een of ander. Sommige mensen stralen het van nature uit, wat dat ook moge zijn. Komt het door hun stem, hun uiterlijk of afkomst? Die zitten goed lijkt het. Zo heb je op school leraren bij wie dat vanzelf gaat en anderen die het nooit leren. Sommige mensen hebben de gave van het woord en dat scheelt al een heleboel, want als ze, als zo vaak, daarbij de gave van de gedachte totaal missen...Dat valt dan niet meer op. Veel moeilijker is het om gezag te behouden, want er wordt één ding verwacht: waarheid. Als ouders zeggen te handelen in het belang van het kind en niet op de eerste plaats van zichzelf, dan moet dat ook zo zijn en dat moet voor beide gelden. Politici kunnen van alles beloven, maar als ze het niet waar maken gaan ze er aan. Dan wordt dikwijls gegrepen naar een machtsmiddel, maar dat blijkt telkens weer een onbetrouwbare methode om wankel gezag te handhaven. Gezag gaat er aan als er gelogen wordt, als men probeert anderen iets te laten doen waar men zelf de voeten aan afveegt. Zelfs de onoplettende toeschouwer in de samenleving bemerkt dat dit schering en inslag is. Daarom hebben sommige regeringsleiders het moeilijk, want op een dag komt de aap uit de mouw. Dat kan ouders en bazen allemaal overkomen.

Eigenlijk zijn we er aardig aan gewend dat we belazerd worden. Nog sterker : we doen er op bepaalde momenten ijverig aan mee. We zijn geen van allen brandschoon . Wie kan er zeggen dat hij of zij in alle opzichten alles zelf doet wat naar eigen zeggen gedaan zou moeten worden? Dan zijn we blij dat het kanon voorlopig op een ander is gericht. Vandaag op de politicus, morgen op de politie, overmorgen op directeuren en misschien ooit nog eens op de media zelf. Zolang blijven we zelf buiten schot. Nee, ons gezag is niet zo stevig als we graag willen doen voorkomen. Onze vlammende betogen en toespraken tot medemensen mogen we wel besluiten met: "Ik heb gezegd", maar dikwijls slechts goed voor de prullenbak, omdat men weet dat we wel praten maar niet doen.

Af en toe sta je paf, versteld, verbaasd, verrast: Iemand vindt dat er beter voor bejaarden moet gezorgd worden en waarachtig hij of zij is al begonnen bij de eigen ouders. Dat is bijna nieuw, want velen denken daarbij alleen aan hun eigen oude dag. We zijn allemaal tegen geweld, behalve op de TV, dan mag alles. Af en toe durft iemand daar echt iets tegen te ondernemen. Ofschoon de zelfgenoegzaamheid in ons welvaartsland zich langzaam van ons meester maakt is er toch af en toe iemand die zich daadwerkelijk solidair toont met de minder bedeelden, die er steeds meer zijn. Er zijn nog steeds mensen die zelf doen wat zijn vinden dat gedaan moet worden, maar dat blijft verrassend, dat blijft nieuw. Was 2000 jaar geleden al zo. In een joodse kerk, een synagoge, klonk een vlammend betoog. wat er gezegd werd is niet eens vermeld, maar het was nieuw en vol gezag, want... de spreker deed zelf waar hij voor pleitte en dat werd wel beschreven: zorg voor zieken, oude mensen, uitgestotenen en dat soort dingen. Ze noemden het daarom een nieuwe leer en met gezag en dat was en is zo uitzonderlijk dat we ons de naam van die man nog steeds herinneren: Jezus van Nazareth. Christenen zeggen nog steeds enthousiast te zijn over die man. Het zal even nieuwe en met gezag blijven als we doen zoals Hij: overtuigde woorden met overtuigende daden, vol gezag, besluiten met: "Ik heb gezegd, nee beter met: Ik heb gedaan wat ik heb gezegd". Amen.