Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

slapend lid of actievoerder

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs, zondag 18 april 2004 (2e zondag van Pasen jaar C)

Een vereniging, een club, politieke partij,een onderneming, heeft mensen nodig om de doelstellingen te bereiken. Voldoende aanhang is lang niet gelijk aan het aantal.

In een sportclub heb je mensen die actief de sport beoefenen, je hebt een trainer, een scheidsrechter en mensen die bij iedere belangrijke wedstrijd op de tribune zitten of die het een interessant onderdeel van Studio Sport vinden.

Er is een vereniging van alleenstaande moeders, van geadopteerde kinderen of allergiepatiënten en die heeft vast wel sympathisanten. De een geeft jaarlijks een euro in de collectebus, de tweede wil slapend lid zijn, de derde zoekt er een baantje tegen een leuke vergoeding en uiteindelijk heb je mensen die niet van vergoeding willen weten, maar zich belangeloos willen inzetten, spandoeken dragen, tijd vrij maken voor propaganda en belangenbehartiging.

Op de werkplek vind je ijveraars naast altijd slapende medewerkers.

Als er een beetje risico aan zit heb je altijd meer sympathisanten dan actievoerders.

Dat was het nu wat Petrus in het kleine clubje van 12 meemaakten kort na die hevige gebeurtenissen van lijden dood van Jezus Christus. Ze kwamen samen in de zuilengang van Salomo, maar van de overigen durfde niemand zich bij hen te voegen, hoezeer het volk hen ook prees: Veel sympathisanten en slapende leden, weinig actievoerders.

Natuurlijk was dat te begrijpen. Je kon nooit weten of Herodes of de Saduceeën niet opnieuw zouden ingrijpen. Het zou je de kop kunnen kosten. Toch waren er heel wat die het anders zagen: mannen en vrouwen die begrepen dat er een nieuwe levensstijl werd verkondigd, de moeite waard om te beluisteren en zelfs na te volgen. Het waren mensen die niet op de eerste plaats dachten aan een veilig en voortkabbelend leven, maar die zich lieten begeesteren, die de vonk van Jezus en zijn apostelen lieten overslaan.

Nu de tijd van het Rijke Roomse Leven achter ons ligt zijn we weer in een nagenoeg dezelfde situatie terecht gekomen. De intelligentia die kort geleden nog vooraan stond heeft zich terug getrokken. Een enkeling daarvan slaat voor of na het eten nog een kruis, maar het aantal slapende leden, voorzover nog leden, houdt zich gedeisd. De enthousiaste menigte is geen menigte meer en heeft zich teruggetrokken en houdt zich in elk geval koest, want er zijn inmiddels risico's verbonden aan het open doen van je mond, het ijveren voor de zwakken, het op de bres staan voor vrede en gerechtigheid, voor een Godswereld zoals Jezus die voor stond.

Kan allemaal zijn, maar ook dat clubje van 12 en meer dat is er nog: die uiterst mobiele brigade van vrijwilligers op allerlei terrein, die luchtlandingstroepjes voor gehandicapten, zieken, bejaarden,asylzoekers. Nog steeds zijn er van die actievoerders en actievoersters die uit de hemel schijnen te vallen en die hier en daar toch weer enkele dapperen in hun schaduw meenemen. Net als toen.

Soms lijkt het allemaal te zijn stil gevallen. Het ongeloof, de aarzeling, het afwachten lijkt algemeen, maar is het niet. Net als toen.

Niemand die ons vandaag overvraagt en aanspoort om op te springen, maar wel de vraag voorlegt of we wat duidelijkheid hebben over onszelf. Waar we ergens zitten tussen oud-lid, slapend lid en actievoerder. Vooral ook een kwestie van een beetje durf. Net als toen.

Handelingen 5,12 16

Door de handen van de apostelen geschiedden er vele wondertekenen onder het volk. Allen waren eensgezind en kwamen tezamen in de Zuilengang van Salomo. Van de overigen durfde niemand zich bij hen te voegen, hoezeer het volk hen ook prees. Steeds meer geloofden er in de Heer; mannen zowel als vrouwen sloten zich in grote groepen bij hen aan. Men bracht zelfs de zieken op straat; ze werden neergelegd, de een op een bed, de ander op een draagbaar, in de hoop dat als Petrus voorbijging tenminste zijn schaduw op een van hen zou vallen. Zelfs uit de steden rondom Jeruzalem stroomden de mensen toe. Zij brachten zieken mee en mensen die van onreine geesten te lijden hadden, en allen werden genezen.