Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
conflictbeheersing
[ vorige | lijst | volgende ]
Auteur: Past. R.J. Schreurs, zondag 16 mei (6e van Pasen jaar c)
De ijsheiligen zijn gepasseerd en hier en daar wordt nu een caravan in gereedheid gebracht. Wie het zich kan permitteren zoekt de warmte van het voorseizoen op. In menig gezin komt het onderwerp "vakantiebestemming" ter sprake. De ouders willen graag een beetje cultuur, de kinderen willen zon, water en disco. Misschien staan ze straks eensgezind samen in de file richting Zuiden, maar daar kan heel wat aan vooraf gegaan zijn. "Als het weer musea worden gaan wij niet mee". "Je denkt toch niet dat ik 14 dagen in de stank van snelbruinolie en patatkramen ga liggen". De ingrediënten voor een conflict liggen klaar. Soms wordt er afgehaakt en gaat ieder zijns weegs. Een complete gezinsruzie met eindeloze nasleep kan geboren worden. Er is nóg een mogelijkheid: conflictbeheersing door overleg.
In bedrijven kom je zoiets tegen ook en vooral buiten het vakantieseizoen. De laatste kwartaalcijfers worden in het rood geschreven, er wordt verlies geleden of tenminste geen winst gemaakt, de aandeelhouders mopperen. De directeur wordt ontslagen want zijn beleid heeft de windrichting niet kunnen veranderen en hij heeft te veel binding met de man op de werkvloer. Dan komt er een interim-manager, die niemand kent en desnoods over lijken gaat, verzint wat ze allemaal verzinnen en zet een groot deel van het personeel op straat. Dat is dat. De kosten zijn dus lager en hij kan 'm smeren of het geholpen heeft of niet. Staking, bedrijfsbezetting, het totale einde van de boel komt in zicht. Soms gaat het anders: De situatie wordt breed voorgelegd, er wordt overleg gepleegd en het beste aan creativiteit, aan inzet, aan saamhorigheid en zo meer wordt wakker. De bedrijfskoers wordt bijgesteld en zowel aandeelhouders als werknemers zien het weer zitten.
Bekijken we nog één dagelijks gebeuren, in de politiek bijvoorbeeld. Twee of meer bevolkingsgroepen willen hun recht doen gelden op een stuk woestijn of zandgrond. Geen olie of zoiets te vinden, maar recht is recht. Op tientallen plaatsen ter wereld hetzelfde verhaal. Ze willen niets met elkaar te maken hebben of nog erger: ze gaan elkaar te lijf. Van een oplossing is geen sprake totdat men met elkaar gaat praten. Dat is niet hetzelfde als wachten tot de anders is uitgesproken en dan met het eigen verhaal komen alsof er niets gezegd is. Overleg is minstens evenveel luisteren als praten. De enige weg die naar confictbeheersing, naar oplossing leidt.
Zelfs binnen een en dezelfde geloofsgemeenschap doet zich zoiets voor. Als we naar christenen van onze tijd kijken dan moeten we vaststellen dat ze van de allereerste christentijd nog wat kunnen leren. Waar men nu getuigend door elkaar rent daar zien we dat de apostelen Paulus en Barnabas enerzijds en de apostelen Petrus en de andere elf in een conflict dreigden te geraken. De christenen van joodse afkomst vonden dat de christenen van heidense afkomst eigenlijk eerst jood moesten worden met waar die toe verplicht waren en dan pas christen konden zijn. Het had een afscheiding kunnen worden, ruzie of erger, maar nee, het was nog maar kort geleden dat Jezus had gezegd: "Mijn vrede geef ik U" en dat is heel wat anders dan de vrede die met het geweer wordt bevochten. Het werd dus overleg. De eerste paus, Petrus, luisterde samen met de anderen, vond zelfs dat er in de joodse wet onhaalbare voorschriften stonden, die hij ook daarom al niet aan die nieuwe christenen wilde opleggen.
Nu zouden we kunnen gaan denken dat we vandaag nog eens voorgehouden krijgen hoe het binnen een kerkgemeenschap zou moeten gaan. Dan konden we de boodschap doorsturen naar paus, bisschoppen en pastoors en waren we er zelf vanaf. Inderdaad, die dienen het voorbeeld te geven, maar zelfs als hun dat niet lukt is de goede raad toch voor iedere christen: De enige weg naar de vrede zoals Jezus die in het vooruitzicht stelt loopt via overleg, samenspraak, luisteren, het beste in ieder wakker roepen aan creativiteit, inzet en saamhorigheid. Begin maar meteen thuis als het over de vakantiebestemming gaat of de inrichting van het huis of dergelijke, binnen de familie of buurt, op de werkplek. De enig christelijke manier van conflictbeheersing is: goed overleg. Geen bevel, maar een uitnodiging met aandrang.
Eerste lezing Handelingen 15,1 2.22 29
In die dagen verkondigden enige mensen die van Judea waren gekomen, aan de broeders de leer: 'Indien ge u niet naar Mozaïsch gebruik laat besnijden, kunt ge niet gered worden'. Toen hierover onenigheid ontstond en Paulus en Barnabas in een felle woordenwisseling met hen raakten, droeg men Paulus en Barnabas en enkele andere leden van de gemeente op met deze strijdvraag naar de apostelen en oudsten in Jeruzalem te gaan. Deze besloten samen met de hele gemeente enige mannen uit hun midden te kiezen en met Paulus en Barnabas naar Antiochië te sturen: Judas, bijgenaamd Barsabbas, en Silas, mannen van aanzien onder de broeders, en hun het volgende schrijven mee te geven: 'De apostelen en de oudsten zenden hun broederlijke groet aan de broeders uit de heidenen in Antiochië, Syrië en Cilicië. Daar wij gehoord hebben dat sommigen van ons u door woorden in verwarring hebben gebracht en uw gemoederen hebben verontrust, zonder dat ze van ons enige opdracht hadden gekregen, hebben wij eenstemmig besloten enige mannen uit te kiezen en naar u toe te sturen, in gezelschap van onze dierbare Barnabas en Paulus, mensen die zich geheel en al hebben ingezet voor de naam van onze Heer Jezus Christus. Wij hebben dus Judas en Silas afgevaardigd die ook mondeling hetzelfde zullen overbrengen. De heilige Geest en wij hebben namelijk besloten u geen zwaardere last op te leggen dan het strikt noodzakelijke: namelijk u te onthouden van spijzen die aan afgoden geofferd zijn, van bloed, van verstikt vlees en van ontucht. Als gij uzelf daarvoor in acht neemt zal het u goed gaan. Vaarwel!'.