Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Hoor die stem !

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans van de Laar (Afscheid en een nieuw begin)

De preek bij het roepingsverhaal van Abraham en de leerlingen van Jezus. Dit ivm met de nieuwe structuur in onze parochie, die dit weekend ingaat en gevierd wordt.
Het is tevens ook een afscheidswoord naar Richard Schreurs, die dit weekend zijn terugtreden viert als actief pastor.

Zondag 12 juni   Afscheid en een nieuw begin

We worden allemaal geroepen. Als we klein zijn dan worden we door onze ouders geroepen voor het eten. Als we wat groter zijn dan worden we opgeroepen ons huiswerk te maken en weer wat ouder worden we geroepen om te werken. Luide en duidelijke stemmen roepen ons allemaal in klare taal.

Soms hoor je ook een innerlijke stem. Een stem vanuit het diepste van jezelf: "nee, dat kan ik niet maken. Daar doe ik mijn ouders teveel verdriet mee. Verkeersbrigadier worden? Daar zeg ik 'ja' op, want kinderen moeten veilig kunnen oversteken. Goed… ik ga niet in op dat aanbod van die nieuwe baan, die me is aangeboden, want in mijn hart hoor ik dat ik in mijn huidige werk veel meer goed kan doen".

Soms horen mensen zelfs in die stem van binnenuit de stem van God, zoals Abraham over wie net werd voorgelezen. Abraham stond op een kruispunt in zijn leven. Wat moet ik doen? Welke kant zal ik opgaan? Hij koos niet voor de veiligheid en het bekende, maar voor een grote uitdaging, want diep in zichzelf hoorde hij de stem van God. Zo kijkt hij er tenminste later zelf op terug. God, die hem geen gemakkelijke reis belooft, maar hem wel een belangrijk en zinvol doel geeft: een talrijk volk; stamvader worden van dat Gods volk onderweg.
En zo gaat Abraham op weg.

Ook de vrienden van Jezus worden geroepen. Ze worden innerlijk geraakt door Jezus' woord. Ze worden vissers van mensen. Achteraf schrijven ze in het evangelie dat het hun levensroeping was. Zo ging het.

Toen pastor Schreurs meer dan 40 jaar geleden besloot priester te worden, zal er ook wel zoiets gebeurd zijn. Geroepen door een stem diep van binnen. Pas later Richard heb je dat gelovige betekenis gegeven en ben je het steeds opnieuw betekenis gaan geven. Ook toen je begon in de Lidwinaparochie (23 jaar geleden) moet zoiets als roeping een rol hebben gespeeld, want je hebt meermalen verteld, Richard, dat je een fijne baan had in het onderwijs op de pabo, dat je je daar als een vis in het water voelde en gelukkig bracht het een aardige cent op. Je was bereid  genoegen te nemen met een kwart van wat je in het onderwijs verdiende. Dan moet je salaris daar of heel hoog zijn geweest of het is in de parochie toch maar wat behelpen. Maar het was geen punt voor jou. Ergens moet die Goddelijke stem geklonken hebben, niet als een stem uit de hoogte, maar vooral van binnenuit en via mensen die riepen. En zo heb je 23 jaar in de Lidwina  (maar eigenlijk nog veel langer) en 17 jaar in de Antoniusparochie die roeping gestalte gegeven.
Natuurlijk op je eigen manier. My way, zingt Frank Sinatra dan ook bij menig afscheid, maar gelukkig vandaag niet bij jou afscheid. Dat kunnen we hier in de kerk veel beter zelf met onze eigen stem. Het werkt dikwijls ook het beste om gewoon jezelf te zijn. Ook jij had en hebt je eigen opvattingen over geloof en kerk, maar vooral met een diep geloof in de God van Jezus Christus, die voor jou zeker zo dichtbij is als een Vader en die je ook graag zo noemt.

Geroepen om mensen te helpen. Het liefst heel praktisch. Iemand zit in nood. Dan moet er geholpen worden met het lasapparaat, met de telefoon of met een tasje vol CD roms als er weer ergens een computer is gecrashed. Jouw advies is altijd helder. Gebruik zo'n ding niet als je er geen verstand van hebt. Laat kinderen er met hun tengels vanaf blijven en zorg voor voldoende back ups. Pastorale zorg met de computer….Ja dat kan als ze wordt ingezet om bv. Een eenzaam mens een middel te geven tot contact. Pastorale zorg met een airco…Ja dat kan als die wordt ingezet om een zieke in bed het iets comfortabeler te laten krijgen met wat koele lucht. Pastoraat op maat. Het was en is de maat van Richard Schreurs. Verder vol met creatieve ideeën. Je moet geld halen waar het zit en je moet geld besparen waar het kan door een chique pak te kopen bij de brandschade en noem maar op. Liturgie moet leven en regels zijn er om ze in het belang van mensen ook wel eens te omzeilen. Misschien mag ik het zo zeggen, Richard, dat jouw roeping dicht lag en dicht ligt bij mensen van deze tijd. Een roeping die je op eigen eigengereide manier gestalte geeft. Woensdag zei je dat nog tegen me door de telefoon: "Iedereen maakt natuurlijk fouten, behalve ik natuurlijk". Ook die overtuiging is heel menselijk  en herkenbaar. Heeft zijn mooie maar ook wel eens zijn moeilijke kanten.

Het laatste stukje van je roeping behelst de nieuwe structuur, waartoe we vandaag met onze Lidwina en Antoniusparochie toe overgaan. Jij blijft als pastoor en voor mij als gesprekspartner, als "mogelijkmaker", invaller en nog meer. Je trekt jezelf terug , niet omdat er geen spirit meer inzit, maar om nieuwe geestkracht mogelijk te maken.

Dat laatste doen we samen met de nieuwe pastoraatsgroep, die we vandaag plechtig hebben geïnstalleerd. Twee mensen die al jaren enorm betrokken zijn in beide parochies. Twintig jaar geleden mochten mensen wennen aan pastoraal werkers en werkgroepen. Nu werken we met zeer toegewijde pastoraatsgroepleden, die mee verantwoordelijkheid dragen voor het pastoraat in de parochies. Duidelijker gezegd nog: we zijn blij dat jullie Gusie en Jeanne dat willen doen en dat ook jullie geluisterd hebben naar die stem van God, die mensen roept er voor elkaar te zijn.

We hopen en bidden vandaag ook dat onze beide parochies krachtig en levend blijven, dat we de bereidheid hebben om de boodschap van Christus om te zetten in hedendaagse woorden en daden. Ik vind het fijn dat ik daar mijn bijdrage aan mag leveren ten dienste van God en van U allemaal. Voor mijzelf denk ik dat deze weg van pastor zijn  voor mij op een of ander manier is uitgezet. Met U allemaal wil ik graag blijven luisteren naar God, die mensen roept, niet om gebaande wegen te gaan, maar die uitdaagt paden te maken door samen met velen in dezelfde richting te lopen. Kijkend natuurlijk naar wat er ligt aan moois en goeds, maar ook aan verdriet en pijn en er het goede mee te doen in Christus' naam. Dankbaar ben ik God en ook mijn vader en mijn moeder, die ik nog steeds heel dicht bij me voel en blij ben ik met de Lidwina en Antonius gemeenschap, pastor Schreurs en de mensen van de pastoraatsgroep, de besturen en alle mensen die zich voor die boodschap willen blijven inzetten. Zo blijven we samen op weg gesterkt door ons geloof. Amen.