Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

ruimte voor god

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans van de Laar

Zondag 11 maart 2012. Derde zondag in de veertigdagen jaar B

Ruimte voor God

Op TV zag ik laatst zo’n opvoedingsprogramma.
Een jongetje van 5 jaar, Davon geheten, was de tiran in huis.
Zijn vader was een politieagent met brede armen en een stoere kale kop.
Hij had geen fluit over de kleuter te vertellen.
Zijn moeder, ook niet de minste zo te zien, stond te huilen toen hij een groot gat in de deur schopte.
Schoppen, slaan, schelden, schreeuwen...
Davon gebruikte alle middelen om zijn zin door te drijven. Hij terroriseerde de hele boel.
Het hele huis was dan ook zijn ruimte. Voor anderen was er geen plaats.
Al kijkend schaamde ik me plaatsvervangend voor de ouders en werd ik boos op de kleine misdadiger, die alle ruimte in het gezin voor zichzelf nam.

Jezus in het evangelie pakt een zweep.
Het past eigenlijk helemaal niet bij Hem.
Hij is altijd zachtmoedig, heeft het over de andere wang toekeren, maar nu even niet!
Een zweep.
Hij is boos: meer dan boos.
Marktlieden en handelaren hebben van het huis van God een marktplaats gemaakt.
De ruimte voor stil gebed, de ruimte om God te zoeken, Zijn vader, de ruimte voor spiritualiteit.
De ruimte om bij uitstek het Mysterie van God zelf te ervaren, is ingenomen door de commercie.
Tweeduizend jaar geleden al was de balans zoek.
De macht won het van de machteloosheid, De herrie was al sterker dan de stilte.
Het opeisen leek veel sterker dan het biddend vragen en macht en geld beheersten de tempel en niet het woord van Gods liefde.

Wat verandert er toch weinig en wat zijn de woorden en daden van Jezus toch van eeuwigheidswaarde!
Jezus weet als geen ander, voelt als geen ander dat Gods ruimte wordt ingenomen door machthebbers, kooplieden.
Dat terrorisme gaat hem veel te ver.
In Gods naam, ja letterlijk in Gods naam moet Hij zich strijdbaar tonen om de goddeloze tempelbeheerders en verkopers het Huis van Zijn vader uit te jagen.
Het is immers Gods ruimte waar stilte liefde, eenvoud, warmte en verbondenheid mag heersen.
Daarbuiten is er al genoeg ruime voor commercie machtsstrijd en nog zo meer.
Ook wij moeten in ons leven strijden om ruimte voor god te maken.
Hier in onze kerk, maar zeker ook in onszelf.
Ook in ons hart en hoofd kan de balans zoek zijn.
Zijn we niet vaak bezig met geld en goed, met hypotheek en huur, en met nog meer, en nog technischer, en misschien te weinig met stilte inkeer en gebed en verbondenheid met het diepste in onszelf en met God.
Daar speelt de strijd in onszelf zich af.
Tussen de herrie in onze omgeving en de stilte.
Soms is de herrie zelfs zo hevig dat zelfs de vraag alleen al naar de stilte en naar God verstomd.
Jezus haalt de zweep erover.
Ja soms is er geen andere optie.
Als Davon te ver blijft gaan, moeten er consequente maatregelen genomen worden.
Dat geldt in de opvoeding, dat geldt voor de ruimte voor God in onszelf en in de kerken, die vrijplaatsen mogen blijven van stilte en gebed.
Dat geldt ook voor onszelf die in de drukte van het leven de stilte en God willen blijven zoeken.
Dat geldt in de opvoeding, thuis en op scholen. Dat geldt eigenlijk overal.
De zweep van Jezus is geen wapen van geweld, maar een wapen van zachtheid, liefde en stilte.
Het roept ons op een evenwicht te vinden in onszelf bij elkaar en bij God.

Joh 2,13-22
Kort voor Pesach, het Joodse paasfeest, reisde Jezus naar Jeruzalem.  Daar trof hij op het tempelplein de handelaars in runderen, schapen en duiven aan, en de geldwisselaars die daar altijd zaten.  Hij maakte een zweep van touw en joeg ze allemaal de tempel uit, met hun schapen en runderen. Hij smeet het geld van de wisselaars op de grond, gooide hun tafels omver  en riep tegen de duivenverkopers: ‘Weg ermee! Jullie maken een markt van het huis van mijn Vader!’  Zijn leerlingen dachten aan wat er geschreven staat: ‘De hartstocht voor uw huis zal mij verteren.’  Maar de Joden vroegen: ‘Met welk teken kunt u bewijzen dat u dit mag doen?’  Jezus antwoordde hun: ‘Breek deze tempel maar af, en ik zal hem in drie dagen weer opbouwen.’  ‘Zesenveertig jaar heeft de bouw van deze tempel geduurd,’ zeiden de Joden, ‘en u wilt hem in drie dagen weer opbouwen?’  Maar hij sprak over de tempel van zijn lichaam.  Na zijn opstanding uit de dood herinnerden zijn leerlingen zich dat hij dit gezegd had, en zij geloofden de Schrift en alles wat Jezus gezegd had.