Printer : Druk deze pagina af op de standaard printer zonder menu en logo, in groter lettertype
logo, foto van de lidwinakerk, toont gebouw en toren logo : Van den Oetelaar Automatisering uit Best

audio stream
niet actief

Lidwina Best - Preek van de Week :: Kerst 2011

Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Kerst 2011

[ vorige | lijstIcon voor printen | volgende ]
 Auteur: Past. Hans vd Laar

Kerstmis 2011
Door Hans van de Laar

Kerstmis 2011
 
Wellicht hebt u tijdens de kersttocht vorige week zaterdag een wat vreemde figuur gezien voor de H. Antoniuskerk.
Hij stond er in een bruine pij, die me trouwens behoorlijk warm leek.
Hij stond daar samen met een rabbijn, een pandit, een boeddhist en een heel knappe imam.
Allemaal voorgangers uit de verschillende grote godsdiensten.
Ze stonden daar om ons uit te nodigen het samen steeds meer eens te worden; een te zijn, met respect en eerbied voor elkaars achtergrond.
Veel mensen hebben in de vlam van de eenheid die in hun tempeltje stond een doekje gestoken als symbool van hun verlangen naar verbondenheid; een mooi gebaar.
Een serieuze boodschap: "een kerstboodschap". Die in de bruine pij leek een beetje op Franciscus en hij is de uitvinder van de kerststal; in elk geval hij probeerde de mensen ervan te overtuigen, dat het zetten van een kerststal de boodschap van het Kerstkindje dichterbij zou brengen.
Ik dacht : "misschien heeft hij wel gelijk".
Als je de boodschap van het Kerstkind dichtbij wilt halen, dan moet je naar de kerststal kijken, hier in de kerk, thuis of waar ook.
 
En dan zie je een engel. Een engel met een boodschap: "Gloria in Excelsis Deo: eer aan God in den hoge".
Dezelfde engel, die Maria een boodschap bracht.
Zal het een vliegende engel geweest zijn? Vast niet.
Toch werd het Maria duidelijk, dat er iets bijzonders stond te gebeuren.
Een menselijke en een bovenmenselijke geboorte tegelijkertijd.
Een engel uit den hoge. Zo zijn er nog zoveel, die onverwacht het goede doen, bescherming bieden, zacht zijn en mild, die je thuis laten komen.
Engelen van mensen en engelen van God zelf.
 
En dan zie je ook de koningen natuurlijk. Ze komen pas later bij de stal. Ze volgen een ster.
Ze zoeken iets in hun leven. Rijkdom hebben ze genoeg, maar ze zoeken meer. Niet meer geld, want ze weten, dat het niet in paleizen, luxe badkamers en high tech keukens zit.
Ze zoeken naar de zin van hun bestaan en worden naar het kind Jezus gewezen.
Maar voor rijke koningen zoals die drie -en zoals voor velen van ons, die het heel comfortabel hebben- als koningen haast, loeren er veel gevaren.
Bijvoorbeeld Herodes in het kerstverhaal, die ze van hun zoektocht naar die nieuwe koning af wil houden.
Ook voor velen van ons, voor mij in elk geval is er veel wat afleidt van wat echt belangrijk is.
We worden geleefd door geld, door zorgen, door nog meer luxe en dat leidt af van waar het werkelijk omgaat: "de boodschap van het kind uit de kribbe", die van God gekomen is.
 
En dan de herders. Het lijkt zo mooi. Schaapjes op de Drentse hei, maar zo romantisch was het niet.
Het was uitschot. Ze hoorden niet in de steden en dorpen thuis. De Mauro’s van die tijd, uitgezet door de minister van vreemdelingenzaken en daar tekent de boodschap van het kind zich weer af.
Zij als eerste bij de stal. Gastvrijheid voor hen die er niet schijnen bij te horen.
Gastvrijheid voor allochtonen. Geen pardon voor hen, maar excuus van ons, aan hen om zoveel egoïsme en eigenbelang.
 
En ook de os en de ezel, tweederangs dieren. De een trekt een ploeg, de ander draagt zware lasten.
Mensen, die een zware kar trekken, een flinke last dragen, ook deze kerstmis.
Mensen, die verder moeten, ondanks groot verdriet.
Mensen die door moeten ploeteren door veel pijn heen om hun gezin, om hun kind, om hun partner die ziek is, er niet meer is, nooit meer thuis komt.
Hoe dan ook een zware last. Zij mogen dicht bij het kind staan, het verwarmen en warmte ontvangen.
Gods licht mag schijnen op hen, voor hen, bij hen, net in deze dagen.
 
En Jozef en Maria, dragers van het Goddelijk kind. Een timmerman uit Nazareth en zijn verloofde.
Ze weten van niks en doen wat er gedaan moet worden. Ze staan letterlijk en figuurlijk open voor het heil, voor het geluk dat via hun kind wordt geschonken aan de wereld.
Er zijn zoveel Jozefs, er zijn zoveel Maria’s, mannen en vrouwen, mensen, die openstaan voor wat op hun afkomt, die in de geboorte van hun kind ’t Goddelijk kind herkennen.
 
De vraag is aan onszelf of wij ertoe in staat zijn om in andere mensen groot of klein ’t Goddelijk kind te herkennen.
Jesaja, de profeet, voelt het aan en kondigt zijn komst aan en Jozef en Maria zijn in al hun eenvoud, in al hun geloof, heel bijzondere mensen.
 
En het kindje in de kribbe -een mooier verhaal bestaat er niet- het heeft alles van heel onze Christelijke boodschap in zich.
God komt in de wereld als een kwetsbaar kind. Kijk maar niet teveel omhoog, maar kijk in de ogen van een kind en probeer daarin  God te zien. Geboren niet als een koning, maar in een voederbak voor dieren. Het tekent ons geloof in Jezus Christus, die de eenvoud zelf is, die hoort bij de armoedzaaiers, de kwetsbare, de zieken en die tegen iedereen zegt, die rijkdom, warmte en liefde bezit : "deel maar uit". Doe als ik : Zo word je lichaam van Christus en hij deelt zichzelf uit en vraagt ons net zo te doen.

Een Kind in een kribbe, ’t goddelijk kind. Een glimp van wie God is. Niet uit de hoge, geen tovenaar die alles kan, maar een houvast, een stem, een uitdaging, een belofte, een ideaal om naar te streven, om te koesteren om uit te dragen, om mee te nemen in ons leven.
 
Franciscus bracht die beelden van de kerststal naar de huizen van de mensen, maar daarmee is het nog niet klaar.
Wij mogen die beelden van de kerststal in ons hart opnemen. Ze ons eigen maken en dan mag ons eigen hart de stal zijn van het kind uit de kribbe.
God zelf die een plaats krijgt in het diepste van ons leven.
Dat verandert misschien niet de wereld, maar wel onszelf.

Ik gun het u van harte. Zalig Kerstfeest.

 

Powered by: Dreamsolution
Test Laser123.nl