Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Loslaten...

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar (Tweede zondag in de veertigdagentijd B)

Controle...
daar lijkt het om te gaan in het leven. De baas die alles het liefste zelf wil doen, die niets van verantwoordelijkheid aan zijn medewerkers kan overlaten. Hij sjouwt zich uit de naad, loop achter alles en iedereen aan tot hij er horendol van wordt.
De moeder die haar kinderen tegen elk pijntje wil beschermen. Ze brengt hen ’t liefst altijd zelf naar school. Nee, niet buiten spelen, want dan kan ik je niet zien. Ga maar niet ver weg studeren. Blijf maar dichtbij dan kan ik het overzien. Zulke moeders hebben een heftig en zwaar leven.
Scholieren, die controle willen hebben over zichzelf en daarom de groep “hun” wil opleggen. Zulke types zoeken een slachtoffer buiten de groep en die wordt buitengesloten en gepest. Dat gebeurt enkel om zelf de controle te houden en de eigen onzekerheid af te wimpelen op een ander.
De kerk, die haar macht soms lijkt te centraliseren. Het lijkt er op dat ze meer dan 1 miljard gelovigen de wil wil opleggen. Mensen met een wat ander opvatting of achtergrond worden argwanend bekeken.

Abraham heeft een zoon gekregen. Hij heet Isaak. Eigenlijk had hij er niet kunnen zijn. Sara was al veel te oud en Abraham ook. Jahwe beloofde hen een kind en het kwam er.
Abraham was natuurlijk trots op die enige zoon en dan wordt hem gevraagd zijn zoon op te offeren, weer los te laten. U kunt zich voorstellen hoe moeilijk dat moet geweest zijn voor Abraham, die eindelijk de belofte die God hem gedaan had voor zich kon zien. `Ik zal je stamvader maken van een groot en talrijk volk`.
Maar ook nu lijkt de controle hem uit handen te worden genomen. Met Isaak gaat hij naar het land Moria en gaat met allerlei vragen en twijfels in zijn hoofd de berg op. Wij kunnen ons zijn vragen voorstellen:
God wat vraag je toch van mij? Hoe kun je me dit aan doen? Ben je wel een menselijke God? Enz.
Abraham moet leren loslaten, moet door dit moeilijke proces heen om te zien dat er meer is in het leven dan dat hij zelf bepalen kan en mag.
Uiteindelijk vraagt God van hem niet dat hij zijn zoon offert, maar dat hij zijn eigen leven in vertrouwen in handen legt van God zelf.
Maar dat is moeilijk en daarom staat dit verhaal ook in de Bijbel niet alleen voor mensen van lang geleden, maar zeker voor de mensen van deze tijd, die in alles controle willen hebben. Het offer dat Abraham moet brengen is het offer van loslaten, zelfs zijn eigen zoon moet hij leren loslaten om te leren zien dat leven mogelijk is zelfs als de nood het hoogst is.
De baas, die alles zelf wil controleren mag ervaren dat zijn medewerkers veel verantwoordelijkheid dragen als hij het maar uit handen geeft.
De moeder die mag ervaren dat haar kind echt wel uitkijkt als ze alleen de straat oversteekt.
Wij allemaal die ons leven in handen mogen leggen van God zelf. Niet om er lui van te worden of gemakzuchtig, maar om er gelukkiger van te worden, wetend dat je vetrouwvol mag leven en niet alles zelf hoeft te doen, hoeft te kunnen, hoeft te weten en te beslissen. Deze veertigdagentijd is een tijd van bezinning. We mogen kijken naar de spiegel die de eerste lezing ons voorhoudt. Kunnen wij zelfs ons eigen leven loslaten…? Kunnen wij ons leven in de handen van God leggen?
Moeilijk hoor! Maar het kan een bevrijdende opdracht zijn voor U en ons allemaal.

Gen 22, 1-18

Enige tijd later stelde God Abraham op de proef. ‘Abraham!’ zei hij. ‘Ik luister,’ antwoordde Abraham.  ‘Roep je zoon, je enige, van wie je zoveel houdt, Isaak, en ga met hem naar het gebied waarin de Moria ligt. Daar moet je hem offeren op een berg die ik je wijzen zal.’
 De volgende morgen stond Abraham vroeg op. Hij zadelde zijn ezel, nam twee van zijn knechten en zijn zoon Isaak met zich mee, hakte hout voor het offer en ging op weg naar de plaats waarover God had gesproken.  Op de derde dag zag Abraham die plaats in de verte liggen.  Toen zei hij tegen de knechten: ‘Blijven jullie hier met de ezel. Ikzelf ga met de jongen verder om daarginds neer te knielen. Daarna komen we naar jullie terug.’  Hij pakte het hout voor het offer, legde het op de schouders van zijn zoon Isaak en nam zelf het vuur en het mes. Zo gingen zij samen verder.  ‘Vader,’ zei Isaak. ‘Wat wil je me zeggen, mijn jongen?’ antwoordde Abraham. ‘We hebben vuur en hout,’ zei Isaak, ‘maar waar is het lam voor het offer?’  Abraham antwoordde: ‘God zal zich zelf van een offerlam voorzien, mijn jongen.’ En samen gingen zij verder.  Toen ze waren aangekomen bij de plaats waarover God had gesproken, bouwde Abraham daar een altaar, schikte het hout erop, bond zijn zoon Isaak vast en legde hem op het altaar, op het hout.  Toen pakte hij het mes om zijn zoon te slachten.  Maar een engel van de HEER riep vanuit de hemel: ‘Abraham, Abraham!’ ‘Ik luister,’ antwoordde hij.  ‘Raak de jongen niet aan, doe hem niets! Want nu weet ik dat je ontzag voor God hebt: je hebt mij je zoon, je enige, niet willen onthouden.’  Toen Abraham opkeek, zag hij een ram die met zijn horens verstrikt was geraakt in de struiken. Hij pakte het dier en offerde dat in de plaats van zijn zoon.  Abraham noemde die plaats ‘De HEER zal erin voorzien’. Vandaar dat men tot op de dag van vandaag zegt: ‘Op de berg van de HEER zal erin voorzien worden.’
 Toen sprak de engel van de HEER opnieuw vanuit de hemel tot Abraham.  Hij zei: ‘Ik zweer bij mijzelf – spreekt de HEER: Omdat je dit hebt gedaan, omdat je mij je zoon, je enige, niet hebt onthouden,  zal ik je rijkelijk zegenen en je zo veel nakomelingen geven als er sterren aan de hemel zijn en zandkorrels op het strand langs de zee, en je nakomelingen zullen de steden van hun vijanden in bezit krijgen.  En alle volken op aarde zullen wensen zo gezegend te worden als jouw nakomelingen. Want jij hebt naar mij geluisterd.’