Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

als de coach weg is (hemelvaartsdag 2003)

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Hemelvaartsdag 2003

Iedere goedwillende dienstverlener, zelfs de beste christen ziet het ooit wel eens even helemaal niet zitten. Zo iemand is als de sporter zonder coach. Het coachen van een sportclub, een voetbalclub bijvoorbeeld, is geen eenvoudige zaak. De spelers moeten gemotiveerd worden, bemoedigd, uitgedaagd tot grotere prestaties, de contacten met heel veel mensen moeten worden onderhouden, hij moet corrigeren, af en toe voordoen hoe het moet enzovoorts. Terwijl een club floreert kan het gebeuren dat zo'n goeie coach zich tijdelijk afmeldt. Hij is voor een tijdje weg naar een wat onduidelijke bestemming. Laat het waar zijn dat er even een adempauze is; er is ook meteen een probleem. Meteen ontbrandt er een strijd over wie het tussentijds voor het zeggen heeft, een zekere ontreddering valt over de club ook al valt er niet aan te ontkomen dat ze het even zelf moeten doen. De coach komt wel terug, maar wanneer en hoe? Ziehier de situatie waarin de eerste leerlingen verkeerden enige tijd na Pasen. Op het ene moment is Jezus nog verrassend in hun midden en op het andere moment lijkt Hij in rook te zijn opgegaan. Zo wordt het ook beschreven in de Handelingen van de apostelen.

Uit niets blijkt dat de apostelen dit aanleiding vonden om er een feest van te maken. In tegendeel. Ze blijven zitten met een hele hoop vragen, met de kernvraag: Hoe moet het nu verder? De neiging om voorlopig alles plat te leggen, in afwachting van de terugkomst, is groot. Maar dan wordt hen duidelijk gemaakt dat dit niet de bedoeling is. Ze zullen verder moeten gaan in dezelfde geest en op dezelfde manier als hun is voorgezegd en voorgedaan. Tien dagen later zal diezelfde Geest zich inderdaad van hen meester maken, met Pinksteren. Daar mag en moet terecht alle hoop op gevestigd zijn.

Nu, vandaag, zijn we eeuwen verder en het lijkt er soms op dat die Hemelvaartsomstandigheden van indertijd nog net zo actueel zijn als toen: Er verdringen zich aan de bovenkant allerlei mensen die zeggen dat zij het nu voor het zeggen hebben, maar ze hebben niets zinnigs te zeggen. Er is dringend behoefte aan een inspirerende gedachte, een inspirerend woord. Wie is in staat de bemoediging van Jezus zelf over te nemen en door te geven, nog eens een keertje voor te doen hoe het moet?

Wij weten intussen dat inderdaad die inspirerende geest zich plotseling van die eerste leerlingen heeft meester gemaakt. Die kwam niet van degene die intussen had geprobeerd de baas te spelen. Die overkwam hen zoals aangekondigd. Nu wij nog.

Hemelvaartsomstandigheden geven eigenlijk weinig reden tot een feest. Wel de toezegging dat die situatie van tijdelijke aard is. Bovendien is het een vrije dag. De mogelijkheid ligt er dus om vandaag een mentale openheid en bereidheid in te zetten.

Zo van: Laat Pinksteren over mij maar komen, ik ben er klaar voor. Dan kan het weer gebeuren dat die gave ons toevallen: wijsheid, goede raad, sterkte, moed en al die andere gaven van de Geest. Wie intens naar dit soort dingen verlangt en er om durft te bidden, krijgt vandaag of morgen, met Pinksteren of later, wat hij vraagt

Een introductiedag, zo'n Hemelvaartsdag. Amen

Handelingen l,1-ll

Mijn eerste boek, Teófilus, heb ik geschreven over alles wat Jezus gedaan en geleerd heeft tot aan de dag waarop Hij zijn opdracht gaf aan de apostelen die Hij door de heilige Geest had uitgekozen, en waarop Hij ten hemel werd opgenomen. Na zijn sterven toonde Hij hun met vele bewijzen dat Hij in leven was. Hij verscheen hun gedurende veertig dagen, en sprak met hen over het rijk Gods. Terwijl Hij met hen at, beval Hij hun Jeruzalem niet te verlaten, maar de belofte van de Vader af te wachten die, zo zei Hij, gij van Mij vernomen hebt: 'Johannes doopte met water, maar gij zult over enkele dagen gedoopt worden met de heilige Geest'. Terwijl zij eens bijeengekomen waren, stelden zij Hem de vraag: 'Heer, gaat Gij in deze tijd voor Israël het koninkrijk herstellen?'. Maar Hij gaf hun ten antwoord: 'Het komt u niet toe dag en uur te kennen die de Vader in zijn macht heeft vastgesteld. Maar gij zult kracht ontvangen van de heilige Geest die over u komt, om mijn getuigen te zijn in Jeruzalem, in geheel Judea en Samaria en tot het einde der aarde'. Na deze woorden werd Hij ten aanschouwen van hen omhoog geheven, en een wolk onttrok Hem aan hun ogen. Terwijl zij Hem bij zijn hemelvaart gespannen nastaarden, stonden opeens twee mannen in witte gewaden bij hen die zeiden: 'Mannen van Galilea, wat staat ge daar naar de hemel te kijken? Deze Jezus, die van u is weggenomen naar de hemel, zal op de zelfde wijze wederkeren als gij Hem naar de hemel hebt zien gaan'.